________________ 208 જ્ઞાનસાર પ્રવચનમાળા-૨ પૂજ્ય વીર વિજય મહારાજ પીસ્તાલીશ આગમની પૂજામાં કહે છેઃ આગમને અવલંબતાં રે, ઓળખિયે અરિહંત.” હા, પ્રભુની પિછાણુ આગમ વગર શી રીતે થાય ? સદ્દગુરુ આગમ દીપને હાથમાં લઈ ભવ્યજનેને પરમાત્માનું સ્વરૂપ દેખાડે છે, “અમીયભરી મૂરતિ રચીરે, ઉપમા ન ઘટે કોય; શાન્ત સુધારસ ઝીલતી રે, નીરખત તૃપ્તિ ન હોય... વિમલ જિન ! દીઠાં લેયણે આજ. મારા સીઝયાં વાંછિત કાજ....” ભગવાનનાં દર્શન. જીવનનું સાર્થક્ય. “નીરખત તૃપ્તિ ન હોય.” ભગવાનનાં દર્શન કર્યા જ કરીએ, કર્યા જ કરીએ તોય આંખે ધરાતી નથી. કેની? પૂજ્ય આનંદઘનજી મહારાજની આપણી શું હાલત છે? આંખ કેને જેવા ચાહે છે ? ભગવાનને કે સંસારને ? પ્રભુના પવિત્ર શબ્દ - આગમ ગ્રન્થ અને પ્રભુની પવિત્ર સ્મૃતિ ભેગમાર્ગના ઘોર અંધકારમાં યોગનાં પવિત્ર અજવાળાં ઉમેરે છે. “નિશિ દીપક પ્રવાહણ જિમ દરિયે મરુમાં સુરતરુ લુંબજી.” ઘોર અંધારામાં દીપક સમાન પ્રભુના પવિત્ર શબ્દ છે. મેઘકુમારે પ્રભુની વાણી સાંભળી. એક જ વખતનું દેશના શ્રવણ અને રાજવૈભવ અસાર લાગી ગયે! ઘરે આવી માતાજીને કહ્યું: મા ! મા ! મારે તો ભગવાનના ચરણમાં સ્થાન પ્રાપ્ત કરવું છે. ધારિણી પરમશ્રદ્ધાળુ નારી છે. સમજે છે કે, ખરે મારગ ભગવાનને જ છે. પણ
