________________ વગેરે વિચારો દર્શાવ્યા છે. જગત હૈ સ્વાર્થ કા સાથી, સમજ લે કૌન હૈ અપના ? એ કાયા કાચકા કુંભા, નાહક તું દેખકે ફુલતા. જગત ના કુટુંબ પરિવાર સુત દારા, સુપન સમ દેખ જગ સારા; નિકલ જબ હંસ જાયેગા, ઉંસી દિન હૈ સભી ન્યારા, જગત માતા” શ્રી પાર્શ્વનાથ સ્તવન જનારું જાય છે જીવન, જરા જિનવરને જપતો જા, હૃદયમાં રાખી જીનવરને, પૂરાણાં પાપ ધોતો જા... (1) બનેલો પાપથી ભારે, વળી પાપો કરે શીદને, સળગતી હોળી હૈયાની, અરે જાલિમ બુઝાતો જા... (2) દયાસાગર પ્રભુ પારસ, ઉછાળે જ્ઞાનની છોળો, ઉતારી વાસના વસ્ત્રો અરે ? પામર તું હાતો જા. (3) જીગરમાં ડંખતા દુઃખો, થયાં પાપો પિછાનીને નિણંદપર ધ્યાનની મસ્તી, વડે એને ઉડાતો જા... (4) અરે ? આતમ બની શાણો, બતાવી શાણપણ તાહરું; હઠાવી જુકી જગમાયા, ચેતન જયોતિ જગાતો જા.... (5) ખીલ્યાં જે ફુલડાં આજે, જરૂર તે કાલે કરમાશે, અખંડ આત્મ-કમલ-લબ્ધિ, તણી લય દીલ લગાતો જા.. (6) પાર્શ્વનાથ ભગવાનના આ સ્તવનની રચના લબ્ધિસૂરિએ ગઝલ સ્વરૂપમાં કરી છે. તેમાં સ્વનિંદાત્મક વિચારો રજા થયા છે. છેલ્લી કડીમાં કવિએ મૃત્યુનો સંકેત રૂપકાત્મક વાણીમાં કરીને પ્રભુ-ભક્તિ ઉપાસના કરવાનો પરોક્ષ રીતે બોધ આપ્યો છે. શ્રી વલ્લભસૂરિએ વિક્રમ સંવત ૧૯૮૧માં શાંતિનાથ 159
