________________ પાઉ ધાર્યા પ્રભુ નયર સમીપે હરખ્યો રોહિણી કંત વાલા સહુ પરિવારશું પદ જુગ વંદે નિસુયો ધર્મ એકંત વાલા રે મારા કવિ વીરવિજયજીના સ્તવનમાં આ પ્રસંગના નિરૂપણમાં કરૂણના રસ વધુ ગાઢ બને છે. “શિર ઘાતી કરે મલકતી માય રોતી જલ જલી દેતીમાથાના કેશ તે રોલે” જોઈ રોહિણી કેતને બોલે, પનોતા પ્રેમથી તપ કીજો ગાલા રાણીને આદેશ કર્યો કે મુનિ મહારાજને સૂજતો યોગ્ય આહાર તુરતજ વહોરાવો. વનમાં ક્રિીડા કરતાં અંતરાય થયો એમ જાણીને રાણીને મુનિપર ક્રોધ ચઢયો અને ક્રોધાગ્નિમાં જલતી તેણીએ કડવું કાળધર્મ પામ્યા. રાણીના આ કૃત્યથી રાજાએ તેણીને દેશનિકાલ કરી. રાણીને સાતમે દિવસે શરીરે કોઢનો રોગ થયો અને સમગ્ર શરીર પર રોગ વ્યાપી ગયો. પછી રાણીનું અવસાન થયું અને છઠ્ઠી નરકમાં ગઈ. પછી તેણીના આત્માએ તિર્યય અને નરક ગતિમાં અનંત કાળ વીતાવ્યો. કવિએ ઉપરોક્ત પ્રસંગનું વર્ણન કરતાં જણાવ્યું છે કે - સાતમે દિન મુનિહત્યા પાપે, ગલત્ત કોઢ થયો અંગેરે; કાલ કરીને છઠ્ઠી નરકે ઉપની પાપ પ્રસંગ. ારા (7) નારકીને તિર્યંચ તણા ભવ, ભટકી કાલ અનંત રે, દીપ કહે હવે ધર્મ જોગનો, કહીશું સરસ વૃત્તાંત રે. મારા (8) ઢાળ 5
