________________ શ્રી ઉમાસ્વાતિ વાચક વિરચિત 1. [ 75 મારણાન્તિકી સંલેખનાં જેષિતા–૭-૧૭ વળી તે વતી મારણાનિક સંલેખનાને સેવનાર હોવો જોઈએ.. કાળ, સંધયણ, દુર્બળતા અને ઉપગ દોષથકી ધર્માનુષ્ઠાનની પરિહાણિ જાણીને ઊણોદરી આદિ તપવડે આત્માને નિયમમાં લાવી ઉત્તમત્રતસંપન્ન હોય તે ચારે પ્રકારના આહારનો ત્યાગ કરી જીવન પર્યત ભાવના અને અનુપ્રેક્ષા (વારંવાર અર્થની વિચારણા)માં તત્પર રહી, સ્મરણ અને સમાધિમાં બહુધા પરાયણ થઈ મરણ સમયની સંખના (અનશન)ને સેવનાર મોક્ષમાર્ગને આરાધક થાય છે. શંકા-કાંક્ષાવિચિકિત્સા-ન્ડન્યદષ્ટિપ્રશંસા-સંસ્તવાઃ સમ્ય.. શંકા (સિદ્ધાંતની વાતોમાં શંકા), આકાંક્ષા (પર મતની ઈચ્છા, આલોક પરલોકના વિષયની ઈચ્છ), વિચિકિત્સા (ધર્મના ફળની શંકા રાખવી–સાધુ સાધ્વીનાં મલિન ગાત્ર દેખી દુર્ગછા કરવી. આ પણ છે આ પણ છે એવો મતિનો ભ્રમ), અન્યદૃષ્ટિ ( ક્રિયા, અક્રિયા, વિનય અને અજ્ઞાન મતવાળા ) ની પ્રશંસા કરવી અને અન્યદષ્ટિને પરિચય કરવો (કપટથી કે સરલપણે છતા અછતા ગુણોનું વ્રતશીલેષ પળે પગે યથાક્રમમ-૭-૧૯ અહિંસાદિ પાંચ અણુવ્રત અને દિવાદિ સાત શીલવતને વિષે અનુક્રમે (આગળ કહીશું તે મુજબ) પાંચ પાંચ અતિચારે હેય છે. બધ-વધ-૨છવદા–તિભારારોપણા-નપાનનિરોધાઃ -7-20 બંધ બાંધવું), વધ (મારવું), છવિચ્છેદ (નાક કાન વિંધવા, ડામ દેવા વગેરે), અતિભારાપણ (હદ ઉપરાંત ભાર ભરવો) અને.
