Page Text
________________ 98 સિથિઅને લોકની સવારીઓ. મોટા પુરૂષોને ઈશ્વરના અવતાર ગણ્યા છે, અને તેમની પૃથ્વી પર આવવાની વાત જૂના વખતથી આગમચ કહેવામાં આવેલી છે. આ હિ૬ કહાણીઓમાં કેટલાકને કુંવારી કન્યાને પેટે જભેલા કહ્યા છે; કેટલાકે સિહોને જીત્યા, મુએલાને જીવતા કર્યા; તમના હાથપગ કાપી નાંખ્યા, ત્યારે પાછા ફૂટ્યાતેમને પૂરેલાં કેદખાનાંનાં બારણાં ઊઘડી ગયાં; સમુદ્ર તિમને રાખ્યા અને સહીસલામત જમીન પર પાછા મૂળ્યા; તેમજ પૃથ્વી ફાટી તમને ભાંડનારા હતા તેને ગળી ગઈ. તેમનાં જીવન અદ્ભુત હતાં અને કેટલાંકનાં મરણ ઘણું મેદ ભરેલાં હતા. શંકરાચાર્ય. ઈસનનો 3 મો સે કે-- બિહારના બ્રાહ્મણ કુમારિલ ઉપદેશકોની પંક્તિમાં પહેલા હતા. ઈ. સનના આઠમા સૈકામાં આખા હિંદમાં બૌદ્ધ ધર્મી લેક ઉપર જુલમ થયાની કલ્પિત વાત આગળ કહી ગયાતિના ઉશ્કેરનાર તરીકે એમનું નામ જણાવ્યું છે. એનાથી વધારે પ્રખ્યાત એના શિષ્ય શંકરાચાર્ય થયા ત્યારથી કાંઈક ખરો ઇતિહાસ શરૂ થાય છે. એમનો જન્મ મલબાર દેશમાં થયો હતો અને એમણે કાશમીર સૂધી પ્રવાસ કરી આખા ભરતખંડમાં ધર્મનો બાધ કર્યો. ૩ર વર્ષની ઉમરે હિમાલયમાં કેદારનાથમાં તમને દેહ પડછો. તેમણે બ્રાહ્મણના વેદાંતમતને છેલું સ્વરૂપ આપવું, અને તેને કપ્રિય કરી પ્રજાધર્મ બનાવ્યા. ઈ. સનના 8 મા કે 9 મા સૈકામાં કે આયુષ્ય ભોગવ્યા પછી તેમનો કાળ થયો ત્યાર પછી જે દરેક હિંદુથ સ્થાપન કરવામાં આવે છે તેમાં ઈશ્વરને સગુણ માન્યો હવ છે એ કહેવામાં ભાગ્યે અતિશયોક્તિ કહેવાય. તેણે એક તરફથી - ચી વર્ણના તવત્તાને અને બીજી તરફથી નીચ વર્ણના સામાન્ય લકને મનભાવતો બેધ કી. પિતાની આખી જીંદગીની મહેનતથી થયેલાં પરિણામ દાખલ તેનાં બે કામ પાછળ રહ્યા છે. એકતો જામેલે શાળાશપથ, અને બીજો લેકથી સમજાય તે ધર્મ. - શિવ અને તેની સ્ત્રીનાં સ્વરૂપ –શંકરાચાર્યના મતને અનુસરનાસ અને તેમની ગાદીએ બેસનારાને હાથે શિવપૂજન એ હિંદના બે મુખ્ય ધમાં એક ધર્મ બન્યા. સંહાર કરનાર અને ફરી ઉત્પમ
| SR No. | 032729 |
| Book Title | Hindni Prajano Tunko Itihas |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | W W Hunter, Unknown |
| Publisher | Education Society |
| Publication Year | 1899 |
| Total Pages | 296 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 17 MB |