________________
ઉત્પત્તિ ઃ વિકાસ અને જિર્ણોદ્ધાર ] વાના લાગતા નથી.” આમ સમજીને તેણે બીજા કેઈ વણકરને પૂછયા વિના જ બેચરદાસ શેઠને ભગવાન આપી દીધા. બેચરદાસ શેઠ પણ તરત જ ભગવાનને ઉપાડીને ખરાંટી લઈ ગયા. પિતાના ઘરે લઈ જઈને તેમણે ભગવાનને એક સ્થળે બાજોઠ ઉપર પધરાવીને સેવા-પૂજા કરી.
અહીં આમ બન્યું અને માતરના જૈન ખાલી હાથે માતર પહોંચ્યા. તેમના આવ્યા પછી માતરના બધા જેનો એકઠા થયા અને કઈ પણ ભોગે ભગવાનને બરડાના વણકરવાસમાંથી લઈ આવવા, એ સૌએ નિશ્ચય કર્યો. માતરથી રાતેરાત આશરે વીસેક ભાઈઓ બરેડા જવાને ઉપડયા. વારસંગ આવી તેઓ નાથાલાલ શેઠને મળ્યા. નાથાલાલ શેઠ પણ પિતાના માણસોને લઈને સાથે નીકળ્યા. બધા બરડા પહોંચીને સીધા પેલા વણકરને ત્યાં પહોંચ્યા.
પહેલાં તે વણકરેએ સાચી વાત કહી નહિ અને ભગવાન નહિ મળે એમ જ કહ્યું, એટલે ગામના મુખી પટેલને બેલાવવામાં આવ્યા. મુખી આવતાં વણકરેએ કહ્યું કે
ભગવાનને તો ખરાંટીવાળા બેચર શેઠ લઈ ગયા. ભગવાન ગયાની જ્યારથી અમને ખબર પડી છે ત્યારથી તો અમને ખાવું ય ભાવતું નથી તેથી ભૂખ્યા બેઠા છીએ. હવે તમે ભગવાનનાં દર્શન કરાવે તે ખાઈએ.”
આ વાત એકદમ માન્યામાં આવી નહિ, એટલે માતરના શા. સાંકળચંદ હીરાચંદ તથા શા. મગનલાલ હીરાચંદ તાબડતોબ ખરાંટી ગયા. બીજા બધા શ્રાવકે બરેડામાં
