________________
. ૧૩૪
ઉહાપોહ થતે મટી ગયો છે. કેઈક રડ્યા ખડર્યા અપવાદને બાદ કિરીએ તો લગભગ બધાજ કલુષિત જીવન જીવી રહ્યા છે. સેવક વર્ગની આળ પંપાળમાં સેવ્ય વર્ગના કાળને મેટ - ભાગ વ્યતીત થઈ રહ્યો હોય તેમ લાગે છે. પોતે ઘરબાર છોડી અનગાર થયા છે પરંતુ અહિંની કેટલીક ઉપાધિ તેમણે ઉભી કરી છે. કેટલાક તે પ્રભુની મૂર્તિ, બિંબ, પ્રતિષ્ઠા, ઉદ્યાપન, ઉપધાન, રાત્રિજાગરણાદ કરાવવા ગામોગામ ખુંદી વળી રહ્યા છે. તેઓ કોને કહે છે કે શું તમારે પૈસે કેવળ તમારા માટે છે શું ? પ્રભુ, ધર્મ, અને લેકેના ઉપકાર માટે તમે તે કેમ ખર્ચતા નથી ત્યારે વળી કેટલાક * ઉપાશ્રર્મ, જ્ઞાનશાળા, પાઠશાળા પુસ્તકાલય અને વાંચનાલયે સ્થાપવાની. કેશીક કરી રહ્યા છે. સાધુતાનું જે લય છે તે હલી જવામાં તેમને વધે નથી આવત પર તુ આ પ્રવૃત્તિઓને ભૂલી જવામાં વિધિ આવે છે. હે વીતરાગ દેવ! તમને યાદ કરતાં કરતાં તેઓ તે મકાન પર પિતાના ગુરુદેવનું સ્મરણપટ પણ ચીતરાવતા હે ય છે. ગુરુના ઉપકારના ભારથી તેઓ દબાઈ ગયા છે..
. . . ' એટલે એ ભાર ઓછો કરવા જાણે કે તેઓ આ રીતે આકાશ પાતાળ એક કરી રહ્યા છે. હે સર્વજ્ઞ! ઓ દુષમ કાલમાં એ મોટા નાના જંગમ તીર્થની શું સ્થિતિ છે તે તમે જાણે છે માટે તમે જ બચાવે અને તમારી ઉર ભૂમિકામાં લઈ જાઓ એ જ પ્રાર્થના !!! ઈત્યમ :
સાતમું પ્રકરણ સેનગદી અને સોનગઢીના સિદ્ધાંતે
આ જગતમાં અનેક દેશને (ધર્મ વિચાર) પ્રવર્તમાન છે. તિમાં જે દર્શન પણ એક દર્શન છે. એક દર્શન ઉપર અન્ય દર્શનને આક્રમણ કરવાને ધર્મ થઈ પડે છે. બધા દર્શનેમાં એક જૈન
