________________
૨૬
શ્રી પાર્જિન જીવન- સૌરભ
વિગેરે આપી વિદાય કર્યો ક્રમશઃ ગર્ભકાળ નવ માસ અને સાડા સાત દિવસને પરિપૂર્ણ થતાં, વામાદેવીએ માશર (પાષ) વદ દશમના દિવસે, મધ્યરાત્રિએ વિશાખા નક્ષત્રમાં ચદ્રમાના યેગ પ્રાપ્ત થયે છતે, સપના લાંછનવાળા અને નીલવર્ણ વાળા એવા એક મહાતેજસ્વી પુત્ર રત્નને જન્મ આપ્યા. એ સમયે ત્રણàાકમાં ઉદ્યોત-પ્રકાશ થયેા. સાતે નરકમાં પણ અજુવાળાં પ્રગટયાં. પવન પણ શીતલ અને સુગન્ધી વાવા લાગ્યા. થાવર અને નારકીના જીવાએ પણ ક્ષણભર સુખ અનુભવ્યું. આસન કપાતાં છપન્ન દિગ્કુમારિકાઓએ આવી સૂતિકાનું સમસ્ત કાર્ય કરવા પૂર્ણાંક ‘માતા તુજન...દન ઘણુ' જીવે ’ એવી શુભાશિષ આપી.
સિ’હાસન ક’પતાં સૌધમેન્દ્રે પણ અવધિજ્ઞાનથી પ્રભુને જન્મ જાણી, શક્ર સ્તવથી સ્તુતિ કાર્યાં કર્યાં બાદ, હિરણીગમેષી દેવ દ્વારા સુઘાષા ધ'ટા વગડાવી, સ દેવ-દેવીઓને જન્મેલ પ્રભુનું જન્મકલ્યાણક એરુપ ત પર ઉજવવા માટે અને ત્યાં આવવા માટે એ જ ણિગમેષી મારફત પેાતાના સ ંદેશા સંભળાવી, સથી પરિવરેલા અને પેતે વિષુવેલ પાંચ રુપ દ્વારા
