________________
૧૦૮
શ્રી પાશ્વજિન જીવન-સૌરભ દિવસે મંગલ મુહૂર્ત મંગલ પ્રતિષ્ઠા થયા બાદ આનંદભેર વર્ષો વીતતાં ચાલ્યાં, એટલું જ નહીં વર્ષોની એક શતાબ્દી પણ પસાર થઈ ગઈ
કુદરતી કોપ થતાં વિક્રમ સંવત્ ૧૬૪૧ ની સાલ આવી. તેમાં દુષ્કાળ પડ્યો. પાણી વિના ખેતી બંધ થઈ વેપાર ધંધા ભાંગી પડ્યા, કુટુંબીજને બહાર જવા માંડયાં અને પશુધન પણ પરદેશ જવા માંડયું. જોતજોતામાં ચાણસ્માની વસ્તીમાં ભારે ઓટ આવવા માંડી. તેથી વિશાલકાય શ્રી ભટેવા પાર્શ્વનાથ ભગવાનના ભવ્ય જિનાલય-જિનમંદિરની રક્ષા પણ મુશ્કેલ ભરી સ્થિતિમાં મૂકાઈ
સંઘના આગેવાને ભેગા થયા અને કઈ રીતે પ્રભુ મૂર્તિનું સંરક્ષણ કરવું એને વિચાર કરવા લાગ્યા. છેવટે એમ નિર્ણય કર્યો કે- “આવી વિષમ પરિસ્થિતિમાં કેઈપણ ભેગે પ્રભુમૂર્તિને અહીં નહીં રાખતાં અન્ય કેઈપણ સ્થળે લઈ જઈ ત્યાં જ પધરાવવી એ જ ઉચિત છે.” નિર્ણય અનુસાર તપાસ કરતાં સંઘના આગેવાને પાટણ ગયા અને ત્યાં મહેતાના પાડામાં નિવાસ કરતા નગરશેઠ રતનશાહને મળ્યા અને તેમના ઘર દેરાસરમાં પરુણા તરીકે થડા સમય માટે પ્રભુ મૂર્તિ રાખવાનું નક્કી કર્યું.
