________________
હોઈ શકે ઃ પૂ. હેમચન્દ્રસૂરિજી કે પૂ. હરિભદ્રસૂરિજી વખતે પણ આપણે હોઈએ, પણ તે સદ્ગુરુ સાથે જોડાણ ન્હોતું.
સગુરુ દ્વારા જ પરમગુરુ મળે છે. સદ્ગુરુના ચરણે માથું ઝુકાવ્યા પછી કોઈ ઈચ્છા નથી રહેતી. સદ્ગુરુ-ચરણ વિના મોહે કછુ નહિ ભાવે.” “ભવસાગર અબ સુખ ગયો હૈ, ફિકર નહિ મોહે તરનનકી, મોહે લાગી લગન ગુરુ ચરનનકી.'
-મીરાં સાગર સૂકાઈ જાય પછી તરવાની જરૂર શી ?
એક સાધકને સદ્ગુરુની તલપ લાગી. તે સદ્ગુરુને શોધવા નીકળી પડ્યો.
મને સદ્ગુરુ ક્યાં મળશે ?' એમ જંગલમાં મળેલા ગુરુને સાધકે પૂછ્યું.
એ ગુરુએ કહ્યું :
ગુરુ દરેક માટે નિશ્ચિત છે. યોગ્ય સમયે મળે છે. જંગલમાં અમુક વૃક્ષની ડાળ નીચે તને મળશે.”
આ સાંભળતાં પેલો દોડ્યો. પાંચ વર્ષ સુધી જંગલમાં રખડ્યો. પણ ક્યાંય પત્તો ન લાગ્યો. ગુરુ છે તો વૃક્ષ નથી, વૃક્ષ છે તો ગુરુ નથી. ક્યાંક મારી સમજમાં ભૂલ તો નથી. પછી યાદ આવ્યું ઃ એ જ ગુરુ વૃક્ષ નીચે હતા. ફરી પાંચ વર્ષે એ જ ગુરુ વૃક્ષ નીચે મળ્યા. તે વખતે પણ તેઓ તે જ વૃક્ષ નીચે ઊભા હતા.
શિષ્ય પોતાની વેદના ઠાલવી ?"
“મને તો ખ્યાલ ન્હોતો ગુરુ ! તમને તો ખ્યાલ હતો ને? જરા કહેવું તો હતું. પાંચ-પાંચ વર્ષ સુધી મારા ટાંટીયાની કઢી કરી નાખી.”
“મારે પાંચ વર્ષ સુધી તારા માટે એક ઠેકાણે ચોંટી રહેવુ પડ્યું તેનું શું ? તારા શિષ્યત્વની પરિપક્વતા તે વખતે ન્હોતી. એ વિના સદ્ગુરુ-યોગ થઈ શકે નહિ.” ગુરુએ કહ્યું.
કહે, કલાપૂર્ણસૂરિ-૩
*
* * * * * * * * * * * *
૨૦૩
