________________
- ૩૦૨ ] મરાઠા કાલ
[પ્ર. વામાં આવી છે. એનાં બે પદો સિવાય હજી બીજું બધું અપ્રસિદ્ધ છે. “ છૂટક પદો ” “ કા ” તિથિઓ” “ચેતવણી” “સઠ જોગણીને ગરબે”
મહિના ” એ નાની કૃતિઓ, તે “દિનમણિ” (હિ) અને “રામ-રસાયણ” (હિ-ગુ) મેટી રચનાઓ છે. ૧૯ રેવાશંકર વૈષ્ણવ (ઈ. સ. ૧૭૮૪-૮૫૩)
જૂનાગઢના ભક્તકવિ ત્રીકમદાસ વૈષ્ણવના સાતમા પુત્ર રેવાશંકરની “કૃષ્ણલીલા” “ડાકેરલીલા” “ત્રીકમદાસનું જીવનચરિત્ર” “દ્વારકાવર્ગન” અને
વલ્લભકુલ ” એટલી પઘરચનાઓ જાણવામાં આવી છે. આ કવિએ જૂનાગઢના નવાબ હામિદખાનજીના સમયમાં દીવાનપદું ભોગવ્યું હતું.• તુલજારામ સુખરામ-સુત ( ઈ. સ. ૧૭૮૭ માં હયાત)
અમદાવાદના ઔદીચ્ય સહસ્ત્ર જ્ઞાતિના આ બ્રાહ્મણનું “સગાળપુરી” એનું સ્વતંત્ર આખ્યાનકાવ્ય છે. એણે વિષ્ણુદાસના “હરિશ્ચંદ્રાખ્યાન માં સુધારોવધારો કરી ફરી લખેલું છે (ઈ. સ. ૧૭૮૭ ).૨૧ વિરે ભગત (ઈ. સ. ૧૭૬૫ માં હયાત)
ધીરા ભગતને સાથી ધીરાના વતન ગોઠડા નજીકના વાંકાનેરના વતની વિરે એના એક માત્ર આખ્યાનકાવ્ય “બબ્રુવાહન આખ્યાન” (ઈ. સ. ૧૭૬૫) થી જાણવામાં આવ્યો છે.૨૨ નરભે (ઈ. સ. ૧૭૬૪૧૮૫૨) :
પેટલાદ તાલુકાના પીજનો ચતુર્વેદી મોઢ બ્રાહ્મણ આ નર-નરભેરામ પાછળથી અમદાવાદના ગોમતીપુરમાં આવી વસેલે. એ ડાકોરમાં પણ રહે,
જ્યાં રહી એણે રચનાઓ કરેલી છે. “બોડાણ ચરિત્ર” “ભીષ્મસ્તુતિ ” “પરીક્ષિત-ગરક્ષણ” “કંસવધ ” “રાસલીલા ” “ગજેમોક્ષ” “બેડાણની મૂછનાં પદ ” “જયવિજય શાપ-નિવારણ” “જયવિજયના શાપનું કારણ” ‘ પ્રભુ ભજવા વિશે” “મનને શિખામણ” વગેરે અનેક ફુટકળ રચનાઓ એની જાણવામાં આવી છે. બેડાણાની મૂછનાં પદ” એ ધીરા ભગત ની પદ્ધતિની ૩૭ કાફીઓનાં છે. એને સારે એવો પદસંગ્રહ અપ્રસિદ્ધ છે. ૨૩ નિરાંત ભગત (ઈ. સ. ૧૭૬૯-૧૮૪૬)
કાનમના દેથાણગામ(તા. કરજણ, જિ. વડોદરા)ને પાટીદાર નિરાંત ભગતને આરંભમાં વલભ-સંપ્રદાયના સંસ્કાર મળેલા અને એ સંસ્કારના
