________________
દેવવર્ણનમાં અદ્દભૂત રસ છે.
(૨) કાવ્યગુણ : રસના સ્થાયી ધર્મ અને ઉપકારક તત્ત્વને ગુણ કહે છે. જે કાવ્યને રસાળ બનાવે છે. કાવ્યના ગુણ કેટલા હોય એ માટે મતમતાંતર છે. પણ મુખ્ય ગુણ ત્રણ છે - માધુર્ય, ઓજ અને પ્રાસાદ કવિની રચનાઓમાં ત્રણે ગુણનો પ્રયોગ થયો છે.
(૩) અલંકારયોજના : કાવ્યની શોભાને વધારનાર તત્ત્વને અલંકાર કહેવાય છે. કવિએ પાંડિત્યના પ્રદર્શન માટે અલંકારો નથઈ વાપર્યા પણ સહજ જ અનુપ્રાસ આદિ અલંકારો આવી ગયા છે. એમણે પોતાની અલંકાર યોજનામાં સ્વાભાવિકતા અને પ્રભાવોત્પાદકતાનો નિર્વાહ કરવામાં પૂર્ણ સફળતા મેળવી છે. છતાં વ્રતવિચાર રાસમાં અલંકારોની પરંપરામાં એમનું અલંકાર પ્રધાન માનસ છતું થાય છે.
(૪) ભાષાશૈલી : સાદી, સરળ, મધુર, સંક્ષિપ્ત,રસાળ, અષ્ટાર્થ શૈલી છે. કવિની રચનાઓ ભાષાની દૃષ્ટિએ વૈવિધ્યમથી છે. ગુજરાતીમાં રચાયેલી એમની રચનાઓમાં ગુજરાતી ઉપરાંત અન્ય શબ્દોનો પ્રયોગ પણ થયેલો છે.
આ રીતે વિવિધ ભાષાઓના શબ્દપ્રયોગથી એમના કાવ્યોમાં એક પ્રકારની વાસ્તવિકતા જોવા મળે છે. કવિની સીધી સરળ અને રસાળ સંવાદોવાળી શેલી એમની રચનાઓને શણગારે છે. અને પરોક્ષ રહેતા પાત્રોનું મનઃસૃષ્ટિમાં પ્રત્યક્ષવાર દર્શન કરાવે છે. એમના ભાષાવૈભવનું એક અંગ એમની કહેવતો અને રૂઢિપ્રયોગો પણ છે. કહેવતો અને રૂઢિપ્રયોગોમાં થોડામાં ઘણું કહેવાની તાકાત હોય છે જે ભાષા સમૃદ્ધિની નિશાની છે.
એકંદરે એમની ભાષા દુધ પદો અને દીર્ઘ સમાસોથી મુક્ત, વિષયાનુરૂપ, વાગાડંબરરહિત, બિનજરૂરી અલંકાર રહિત, સરળ, સુબોધ અને પ્રાસાદિક છે. મધુરતા, અસંદિગ્ધતાને કારણે સામાન્ય કોટિની વ્યક્તિ પણ યથાર્થ રસપાન કરી શકે છે. એમના (જ્ઞાનધારા ૬-
૭ ૧૧૦% જૈિનસાહિત્ય જ્ઞાનસત્ર ૬-
