Indian Antiquary Vol 04

SR No.: 032496
Original Sutra Author: N/A
Author: Jas Burgess
Publisher: Swati Publications
Publication Year: 1984
Total Pages: 410
Language: English
Classification: Book_English
File Size: 18 MB

Page 289

SEPTEMBER, 1875.]
This agrees with the corresponding portion of the genealogy of the Kalachuris of Kalyana as given by Sir W. Elliot, with the exception that he gives Kárna instead of Krishna as the name of the father of Jôgama, and does not mention Singhanadāva, the younger brother of Ahavamalla.
SANSKRIT AND OLD CANARESE INSCRIPTIONS.
The object of the inscription is to record the grant by Singhanadeva in the Saka year 1106* (A.D. 1184-5), being the Sobhakrit sanvatsara, to one thousand Brahmans, of the village of | Kukkanúrn, situated in the Beluvala, i. e. Belvola,
Three-hundred. It also mentions a minor grant of land and a house by Divakara-Dandanáyaka† of Kothara. The Kukkandra in question is probably the village or town of the same name which is to be found on the map about nine miles to the south of Yelburga in the Haidarâbâd territory. From another copper-plate at Behatti - Devagiri-Yadava inscription of Krishna or Kanharadeva,-we learn that Kukkanûru was the chief town of a circle of thirty villages, and in Saka 1175 (4. D. 1253-4), being the Pramádi saivatsara, was bestowed or re-bestowed upon one thousand and two Brahmans by Kanharadeva's minister Chaundarâja.
It should be noted that the letter does not occur in this inscription; in each case, where it should be used, it is represented by
Transcription. [1] स्वस्ति ॥ दीर्घायुरुन्नत तर प्रतापः पृथिवीमिमां [2] रक्षतादक्षताचारः प्रजानाथः प्रजाहि [ 3 ] तः 11 निर्विनं पातु विश्वस्य गोता स धरणी [4] वरः | धर्म्म दुहा दमाता देवा [5] जः |(||) अस्ति क्षत्रियरत्नानामाकरः सागरायति । [6] कुलं कलचुरीत्याख्यं विख्यातं भुवनत्रये | (II) त [7] दन्ववाये राजाभूत्कृष्णः कृष्ण इवापरः । अपि [8] वा (बा) लक्ष्य चरितमद्भुतं यस्य गीयते |(||) स जोगम [9] महीपालं कालं रिम 1 वीरेकवंद्य [10] महसां पाने जीजा [11] [स्तस्मात्क्षीरोदादिव चंद्रमाः । अजायत जगत्का (स्का) [12] ना परममिनीपतिः । (11) तस्मान्मेोरेवाशेष
one thousand one hundred and five
In the original yeara having expired.." +Dandaniyaka', as used in the inscriptions, appears to denote a military officer with administrative charge of a circle of villages.
The first side of the second plate commences with this letter, न्यं.
275
सुभद
[18]
[13] व्यापिनां तेजसां निधिः I उदितः [14] विब्जणः पृथिवीपतिः ॥ स च || आचक्रामन को दि [15] शं न दु (बु) भुजे कं देशमुन्मूलयांचके कन्न रिपुं व(ब)[16] भार न रिपूनप्याश्रितान्कानिह । संचिक्ये न ध[17] नानि कानि न ददौ किं दानमीजे मखः केनीगुणरत्नरोहण गरिः श्री. वज्जण मापतिः [19] चांड्ये पांड्यस्त्यजति भजते चोल भूपश्चलत्वं भंगे सरति भरते मालवः कालशंका | भूपक्षाजयति जगतीं विज क्षोणिपाले दुग्गं जहति जिहते काँ दि काका) विशी का सर्वाशातिमिरं सर्वंद्विषभुज हस्तां स्वकीयों
[20] वंगः [21] न्ये+
[22] किन्नो
स
||
॥
[23] शं
[24] नुदन्मुकुलयन् [35] भोजनतीजे गद्धवलयन् [26] जसा
1
सनी
[27] पादरम्योदयो
राजा
[28] निधिरितः [21] कैव
यद्यात्रासु
[10] रहे [31] कीलकोलाहलः [32] ने रिपवः के [33] निदीर्यते स्म हृदयं [34] यत्र (33) वि
सोम उदकलापूर्ण स्फुरन्म (न्) [ 100 बानी रणोत्सवेषु निर मैदुष्पेषु पाहते कृतैः 0 POSTदेशको शत्यजः केर्या (प) वा न गूर्च्छा (छ) निमीलट्ट (इ) शां | (II) पितरीव पातरि यम इव यंतार जनो दंडभरे 1 लोकद्वयोचितान सोख्या[36] नां पारदृश्वाभूत् |(||) तनस्तस्यानुजः श्रीमान् [37] जातः संकमभूपतिः | प्रसन्नपुण्याला (म) क [38] प्रकृत्येव दयापरः । (11) तत आहवमलो भू[39] द्राजा तत्सोदरः सुधीः | अशेषैरप्यशेषं [40] च जगदाल्हादयनु (नू ) गुणैः || तस्य श्रीकन्यसी[41] खाता मु रत्नाकरोपमः 1 अभूसंप [42] णदेवाख्यो जगदाल्हादकारकः T(1) यस्य [13] नामाक्षरैरेव शरैरिव भयंकरेः । प्रणम्य मां[41] णरक्षायै यतंते केवलं द्विषः | (II) किन्नाम चित्रच - [45] रितः स्तूयते राजकुंजरः 1 नित्यप्रवृत्तदानो पि [16] नैति यो मत्तवाच्यतां । (11) स खलु निखिल प्रजानु[47] रागेोजनीकृ भ (न) -
[48] यगुणग्रा• समवायसाहायकसमुपनीयमान[49] संततसमाराध्यमानदेवद्विजप्रसादनिरंतर नि
§ The second side of the second plate commences with this letter, च.
The word 44, fear, would give no sense in this passage; but the form of in this inscription is such that an engraver might easily write it instond of न्, and नय, which gives a suitable meaning, is probably the correct reading.