Prachin Bharat Varsh Part 03

SR No.: 032485
Original Sutra Author: N/A
Author: Tribhuvandas Laherchand Shah
Publisher: Shashikant and Co
Publication Year: 1937
Total Pages: 512
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 14 MB

Page 308

પરિચ્છેદ ] ક્ષત્રપોને ધર્મ
૨૬ તે બાદ લગભગ પણ સદી એટલે પણ સ્થાપના ઇ. સ. પૂ ની બીજી સદીની તેમ જ એક વર્ષને સમય ગમે ત્યારે, ઈ.સ. પૂ. ૧૧૭ તેનો વિનાશ ઇ. સ. પૂ. ની બીજી સદીના પ્રારંમાં મહાક્ષત્રપ રાજુલુલની પટરાણીએ મોટા ભ; ઈ. ઈ. પૂરવાર થાય છે ત્યારે પ્રસ્તુત મહોત્સવપૂર્વક બડા આડંબર અને ધામધૂમ તૂપની અસલ ઉત્પત્તિ, ખુલર સાહેબના કથન સહિત તેની પુનઃ સ્થાપના કરાવી હતી, વળી તે પ્રમાણે ઇ. સ. પૂ. ની બીજી સદી પહેલાં, કેટલાબાદ ચાલીસેક વર્ષે એટલે ઈ. સ. પૂ ૮૦માં મહાક્ષત્રપ
ય સમય પૂર્વેની એટલે ઈ. સ. પૂ. ની સાતમી પાતિક પતે તક્ષિકાની ગાદીએથી ઉતરી ૨૬ગયો કે આઠમી સદીની માનવાને જરા પણ સકાચ કે ત્યારે પ્રથમ તક્ષિલાના તામ્રપત્ર તરીકે ઓળખા
ક્ષોભ આપણે ભોગવવો રહેતું નથી. અને તે વાતા સ્થળની યાત્રા કરી ત્યાં ધાર્મિક ૨૭ અવશેષો
હકીકત જયારે હવે શિલાલેખના આધારે તથા રોપ્યાં હતાં, તે પછી મથુરા નગરીએ આવી.
વિદ્વાનોના સંશોધનથી સાબિત થઈ રહી છે ત્યારે પુનઃ સ્થાપિત વડવા સ્તૂપનાં દર્શન કરી એમ પણ માનવું જ રહે છે કે, જૈન સાહિત્યક પિતાની ભક્તિ દર્શાવી હતી અને તેની નિશાની ગ્રંથમાં ( જુઓ ટી. નં. ૨૩ ની હકીકત છે, આ તરીકે અત્યારે ચચ રહેલ લેખ ૨૮ કોતરાવ્યો હતો.
તૂપ સંબંધી સર્વ હકીકત સત્ય સ્વરૂપમાં જ આ પ્રમાણે ઉપર વર્ણવાયેલા બનાવોની સંકલન વર્ણવાયેલી છે. વળી જયારે પ. જાલ કાર્પેન્ટીથવા પામી હતી. ]
અર જેવો ઇતિહાસવેત્તા ભારપૂર્વક જાહેર હવે ખુદ શિલાલેખ પોતે જ જ્યારે ઈ.
કરે છે કે, જે સાંપ્રદાયિક માન્યતા જૈન ધર્મની સ. પૂ. ની પહેલી સદીને, તથા તે સ્તૂપની પુનઃ
તે સમયે હતી તે અદ્યાપિપર્યત પણ તાદશવિનાશ કર્યો હતો કે, તેની અંદર સંગ્રહીત કરી રાખેલ
(૨૬) મથુરા રતૂ પના વર્ણનમાં જમાં આ શિલા. ધનસંચય પ્રાપ્ત કરવા માટેની લાલસાથી હતો. જો કે તે લેખને આંક ૭૯ છે તે સમયે મથુરા ઉપર સંડાસ સમયે આ સ્તૂપ તે ઈટ, માટી કે ચુનાથી ચણેલ હતું:
મહાક્ષત્રપનું રાજ્ય હતું, અને પાતિક તો માત્ર યાત્રાળુ જ પણ તે માટેની અસલ હકીકત જૈન સાહિત્યગ્રંથમાં છે પણ સોડાસના અને પતિ ના બનેનાં નામ એમ જણાવાઈ છે કે તે સ્તૂપ મૂળે તે, પાર્શ્વનાથના સાથે હોવાથી વિદ્વાનોએ માની લીધું જણાય છે કે, સમયે ( ઈ. સ. પૂ. સાતમી આઠમી સદીમાં) દેવોએ પાતિકને પણ આ સ્થળ સાથે રાજકીય સંબંધ હશે. સુવર્ણમય બનાવ્યો હતો. પણ તે બાદ કેટલોક સમય બાકી ખરી સ્થિતિ તે એ છે કે, તેણે ગાદી છોડી ગયા પછી તેને ઇટથી બનાવાયું હતું, એવી ગણત્રીથી દીધી હતી અને અહીં યાત્રા કરવા આવ્યું હતું. તેના કે જો સુવણને રહે, તો અનેક વિદને તેને નડશે, જેથી બીજા જ વર્ષે આ મથુરા દેશ પણ રાટ મોઝી દેવોએ જ, તેને જ ઈંટનો બનાવી દીધો હતો. પણ અગ્નિ
જીતી લીધો હતો એટલે સેડાને અમલ પણ પાતિક મિત્રની કલ્પના એવી થઈ હોવી જોઈએ કે, જ્યારે પછી તુરતમાં જ બંધ થયે ગગુ રહે છે (આ દેવરચિત છે અથવા તે લોક એમ મનાવી રહ્યા છે તો માટે તેમના વૃત્તાંતે જુઓ.) તેમાં કાંઈક ચમત્કારિક તો હશે જ; માટે તેની ભીતરમાં (૨૭) જુઓ પૃ. ૨૩૯ માં પાતિકનું વૃત્તાંત. કદાચ ધનસંચય કરી રાખ્યું પણ હોય. આ હિસાબે વળી આ સ્થાનને કેવું પવિત્ર ગણવામાં આવતું હતું તેણે ઑપને વિનાશ કર્યો હોય.
તે માટે જુઓ તશિલાનગરીનું પરિશિષ્ટ. (૨૫) ક્ષહરાટ પ્રજાને ધમધગશ કેવી હતી (૨૮) પાતિક કે ધર્મવૃત્તિવાળો હતા તે તે આ દૃષ્ટાંત ઉપરથી સમજી શકાશે. વળી નીચેની માટે તેનું જીવનવૃત્તાંત જુઓ તથા ઉપરની ટી. નં. ૨૪ ટીકા , ૨૮ અને ૨૭ જુઓ.
તથા ૨૫ સરખા.