Page Text
________________
૩૮
વિવેચન
બનાવવામાં આવી હશે તે જણાયું નથી; પણ એમ કલ્પના કરી શકાય છે કે તે સમયે મનુઅની સ્મૃતિ એવી સતેજ અને તીવ્ર હતી અને કર્ણાપક॰ ઉતરી આવતી હકીકતાને વારસા મળ્યે જતા હતા કે તેમને લેખિત સ્વરૂપે ઉતા રવાની જરૂરજ ઉભી થતી નાનીબ અને જ્યાં લેખન પદ્ધતિની આવશ્યક્તા નહીં ત્યાં પછી તેના તેના સાધન-સામગ્રી કેવાં હશે તેને વિચાર પણ કયાંથી ઉદ્ભવે ? આ પ્રમાણે વસ્તુસ્થિતિ હતી, છતાં કેટલાક શિલાલેખ કે
બલેખમાં જ્યારે તે લિપિ કાતરાયેલી દેખાય છે ત્યારે એકજ અનુમાન ઉપર જવું પડે છે કે સામાન્ય બાબતો સિવાયની એટલે કે જે રાજસ્થાની ૬ પ્રજાકીય બાબતોનો ઉલ્લેખ ચાવચદ્રદિવાકરો જાળવી રાખવાની જરૂરીઆત લાગતી હોય તેવી મહત્ત્વપૂર્ણ હકીકતને પ તના કાઇ ખડક ઉપર કે કાઇ શિલાપટ ઉપર કે 'ભ ઉભા કરીને તે ઉપર કાતરાવવામાં આવતી હતી, આ ઉપરથી સમજાય છે કે લેકા પોતાના વિચારો દર્શાવવા માટે જેમ ભાષાજ્ઞાન ધરાવતા હતા, તેમ લિપિજ્ઞાન પણુ ધરાવતા હતા. કાં 'ગલી દશા ભોગવવા નાતા. એટલે તેમને સુસકારિત પ્રજા તરીકે લેખી શકાયજ. અલબત્ત હાલના સમયની પેઠે
(૮૦) જે જ્ઞાન સાંભળીને ઉત્તરાત્તર ઉતરી આવ્યુ હૈય તેનુ નામ કુન્નુજ્ઞાન. વૈદિક મનમાં તે ક્રૂરથી અતિ કહેવાઈ અને તેની પ્રાનતા તેથીજ સિદ્ધ થાય છે. ( વળી જીએ પા. ૭ ઉંપરનું લખાણ ).
જૈનોમાં તૈયાં જ્ઞાનને પણ ભુત કહ્યું છે અને તેના જ્ઞાનધારકાને શ્રુતકેવળ કહેવાય છે. તેમના મત પ્રમાણે સ્થળભદ્ર) સમ્રાટ્ ચક્રગુપ્તના અને બિંદુસારના સમાીન ) છે. શ્રુતબળી દેખાય છે.
[ પ્રાચીન
તેમને લેખિતપણે સાચવી રાખવાની બીલકુલ આવસ્યતા ન રાવાને લીધે અથવા આવશ્યકતા હતા તો ઉપર નિર્દેશ કરી ગયા તે પ્રમાણે કિચિત્ અંશેજ અને તે પણ જે હકીકતને દીધું કાળ સુધી સાચવી રાખવી હોય તેનેજ તેમને લેખનવિદ્યાના ઉપચારા રાધી કાઢવાની કે તેના ઉપયોગ વિસ્તૃતપણે કરવાની ભાંજગડમાં ઉતરવુ પડતુ નહતુ. જેથી લેખન-સામખી, જેવી કે શાહી, કાગળ, તાડપત્ર કે કલમને અભાવ તે સમયે બધા ક્રાય, એમ પણ સહેજ સમજી શકાય છે. આ ઉપરથી રખેજ કા, તે સમયની મનુષ્યજાતિ માત્રજ નિરક્ષર માની છે, બાકી સાક્ષરતાની તરતમતાના ભેદે તા અવશ્ય હાઇ શકેજ.
તે સમયે સમસ્ત ભારતવર્ષમાં જે કે રાન્થસ્થાનોની સંખ્યા તો સાળ જેટલી હતી અને તે દરેકની ભાષા પણ કદાચ નીરનીરાળી તે હતી કે હશે; છતાં પુર્વદશામાં જે દેશ આવેલ હતા અને જેને મગધ તરીકે ઓળખાવાતો હતા તે ભ્રામપ્રદેશ. ધર્મક્રાંતિનું કદ્રસ્થાન ટ્રસ્ટને અને તે ભૂમિ ઉપર બે મહાન ધર્મપ્રચારકના જીવનપ્રસ’ગાનો મેરી ભાગ વ્યતીત થએલ હાવાથી તે દેશની ભાષાનું મહત્ત્વ વિશેષ અંકાતુ
(૧) સરખાશે . કે ઉપર “ પ્રાચીન પ્રશ્ન શું ત્યારે જ્ઞાન હતી. “ તે નામની પારંગા
(૮૨) ગાંધાર તેમજ કબાજ દેશમાંના મામાન ગામના સ્તંભનો લેખ કે જેને ઈ. સ. પૂ. ૮ મી શતાદિની ધારવામાં આવે છે. સમ્રાટ પ્રિયદર્શનના શિલાલેખો તા ઈ. સ. પૂ. ચાથી રાતાબ્દિના છે. એટલે તેના વિચાર અત્ર કરવાનો નથી.
| SR No. | 032483 |
| Book Title | Prachin Bharat Varsh Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Tribhuvandas Laherchand Shah |
| Publisher | Shashikant and Co |
| Publication Year | 1935 |
| Total Pages | 524 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 16 MB |