________________
સાવધાન !!!
6
એક નવયુવકનાં લગ્નની તૈયારી ચાલતી હતી. લગ્નના દિવસે વરરાજા મિત્રા સાથે જિનમંદિરે દર્શન કરવા જાય છે. ત્યાં ઘણા ભાગ્યશાળીઓ સ્નાત્ર ભણાવવા ભેગા થયા છે. સાનાની થાળી, સાનાના કળશ વગેરે ઉત્તમ સામગ્રી ગેાઠવાઇ ગઇ છે. કોઈ ચાંદીના નખથી પુષ્પા વીણે છે તેા કઇ અન્ય સાધના સાફ શુદ્ધ કરે છે. આમ સ્નાત્રની ભવ્ય તૈયારી ચાલી રહી છે. એ જોઈ વરરાજાને મનમાં થાય છે કે ધિક્કાર છે મારા પ્રભુભક્તિરહિત જીવનને !” આ પુણ્યાત્માઓ કેવી સુંદર ભક્તિ કરે છે? હું માહમાં જ મસ્ત બન્યા છેં. પૂર્વનું પુણ્યધન ખાઇ રહ્યો છું. આ રીતે ભક્તિમય જીવન જીવાય તો કેવુ... સરસ ! એના હૃદયમાં એક શુભભાવ જાગ્યા અને એણે સ્નાત્રીયાઓને વિનતી કરી કે તમે પરમાત્માની સુદર ભક્તિ કરો છે. હું અભાગી છું. તમારી ભક્તિ આગળ મારી ભક્તિ તુચ્છ છે છતાં મારી પાસે સવા લાખ સેાનામહેારની કિંમતનું અત્તર આવ્યું છે તે હું ઘેર જઈ તરત મેકલી આપું છું તે ત્રિલેાકનાથ અરિડુત પરમાત્માની ભક્તિમાં વાપરી મને લાભ આપજો.
વરરાજા ઘેર આવે છે. લગ્નના સમય થઇ ગયા છે. ધમાલ
મચી છે, વરરાજા કયાં ? સૌ ભારે ઉતાવળ કરે છે. ભાઈ તૈયાર થા. વરરાજા એમાં અટવાઈ ગયા. અત્તર મોકલવાનુ ભૂલી ગયા. વરરાજા વરઘેાડે ચઢી લગ્નના માંડવે આવે છે. ચારીમાં બેસી જાય છે. હસ્તમેળાપ પહેલાં ગેાર કહે છે, વરકન્યા ‘સાવધાન.' આ સાવધાન શબ્દ સાંભળતાં જ વરરાજા સાવધ બની જાય છે અને યાદ આવે છે કે પ્રભુભક્તિ માટે અત્તર મેાકલવાનું તેા રહ્યું ! તરત જ વરરાજા ઊભા થઇ ગયા. મહાસુગધી અત્તર લઇ દેરાસરે પહોંચ્યા. સ્નાત્રીયાએ રાહ જોઇને બેઠા હતા. અમાંના કેટલાક ઉતાવળિયા કહે–ભાઇ સાહેબ લગ્નની લગનીમાં ભૂલી ગયા લાગે છે. એટલામાં જ વરરાજા અત્તર લઇને આવે છે અને પહેલાં તા નમ્રભાવે માફી માગે છે. એના મનમાં આ ભૂલ બદલ ભારે અસાસ થયા છે. એ માટા મનના માનવીનું મન ત્યાં જ ભાવનાએ ચઢયું- હે જગદ્ગુરુ ! લાખા દેવવિમાનાનાં માલિક
( પર )
196
