________________
१००
भिक्षु वाङ्मय खण्ड-१ ६२. ज्यारें गूंढ मिथ्यात अंधारो, ते नही पिछांणे आश्व दुवारो।
ज्यांने संवली तों मूल न सूझें, दिन दिन इधिक अलूझें।।
६३. जीव रे कर्म आडा , आठ, ते लग रह्या पाटां में पाट।
ज्यांमें घातीया कर्म छे च्यार, मोख मारग रोकणहार ।।
६४. ओर कर्मां सूं जीव ढंकाय, मोह कर्म थकी विगडाय।
विगड्यों करें सावध व्यापार, तेहीज आश्व दुवार।।
६५. चारित मोह उदें मतवालों, तिणसूं सावध रो न हुवें टालों।
सावध रो सेवणहारों, तेहीज आश्व दुवारों।।
६६. दंसण मोह उदें सरधे उंधों, हाथे मारग न आवें
उंधी सरधा रो सरदणहारो, ते मिथ्यात आश्व
सूधो। दुवारो।।
६७. मूढ कहें आश्व नें रूपी, वीर कह्यों आश्व में अरूपी।
सूतरां में कह्यों ठाम ठांम, आश्रव में अरूपी तांम।।
६८. पांच आश्व में इविरत तांम, माठी लेस्या तणा परिणाम। ___ माठी लेस्या अरूपी , ताहि, तिणरा लखण रूपी किम थाय।।
६९. उजला में मेलां कह्या जोग, मोह कर्म संजोग विजोग।
उजला जोग मेला थाय, करम झरीयां उजल होय जाय ।।
७०. उतराधेन गुणतीसमा माहि, जोग सचे कह्यों जिणराय।
जोग सचे निरदोष में चाल्या, त्यांने साधां रा गुण माहे घाल्या।।