________________
૨૪૬
દેવવંદનમાલા
આસો વદ અમાવાસ્યાને દિવસે પલાંઠી વાળીને બેઠા. તે વખતે ત્યાં આવેલા શક્રેન્સે કહ્યું કે “હે ભગવન્! આપના મરણ નક્ષત્ર ઉપર બે હજાર વર્ષની સ્થિતિને ત્રીસ ભસ્મગ્રહ આવશે. તે ઘણે ક્ષુદ્ર છે, માટે એક મુહુર્ત માત્ર આખ્ય વધારે તે તમારા તીર્થની પૂજા પ્રભાવના સારી થશે, નહિ તે પાછળ શિષ્યાદિક ચતુર્વિધ સંઘને પીડા થશે, તે મારાથી પણ ટાળી શકાશે નહિ.”
તે વખતે પ્રભુએ કહ્યું કે “હે ઈન્દ્ર! આ વાત ત્રણ કાળમાં કદાપિ બને તેમ નથી. કારણ કે આયુષ્યમાં એક સમયને વધારે કરવાને પણ કઈ સમર્થ નથી. વળી ભાવી કાળમાં જે બનવાનું છે તે પણ બન્યા વિના રહેવાનું નથી.”
ત્યાર પછી ૫૫ અધ્યયન પુણ્ય ફળ વિપાકનાં અને ૫૫ અધ્યયન પપ ફળ વિપાકનાં કહ્યો. ત્યાર પછી ત્રણે યેગોને રૂંધી ચૌદમા અગી ગુણઠાણે પાંચ હQાક્ષર કાલા રહીને સર્વ કર્મને ક્ષય કરી પ્રભુ મેક્ષે ગયા.
આ આસો વદ અમાસની રાતને કાળ હતે.
તે દિવસે નવ મલકી જાતિના રાજા તથા નવ લેચ્છકી જાતિના રાજાએ તથા કાશી કેશલના અધિપતિ પ્રભુને વાંદવા આવ્યા હતા. તે પસહ ઉપવાસ કરીને રહ્યા હતા. તેમણે ભગવંતનું નિર્વાણ સાંભળ્યું. તેથી જોયું કે ભાવ ઉદ્યોત તે ગયે પણ દીપકને દ્રવ્ય ઉદ્યત કરે. એમ વિચારી દીવા કર્યા. વળી ભગવાનને નિર્વાણ મહોત્સવ કરવા માટે આકાશ માર્ગે જતા આવતા દેવ દેવીઓની તિને
