________________
I
ચૌમાસીના દેવવંદન–પં. પદ્યવિજયજીકૃત
૯૫ પછી બેસીને જંકિંચિત્ર નમુત્થ૦ જાવંતિ ચેઈટ જાવંત કેવિ નમેહંત કહી સ્તવન કહેવું.
સ્તવન. પ્રથમ જિણેસર પ્રણમીયે, જાસ સુગંધી રે કાય; કલ્પવૃક્ષ પરે તાસ, ઇદ્રાણી નયન જે, ભૂંગપર લપટાય. ૧ રોગ ઉરગ તુજ નવિ નડે, અમૃત જે આસ્વાદ તેહથી પ્રતિહત તેહ, માનું કોઈ નહિ કરે, જગમાં તુમશું રે વાદ. વિગર જોઈ તુજ નિરમલી, કાયા કંચન વાન; નહિ પ્રસ્વેદ લગાર, તારે તું તેહને, જે ઘરે તાહરૂં રે ધ્યાન. રાગ ગયો તુજ મન થકી, તેહમાં ચિત્ર ન કોઇ; રૂધિર આમિષથી રાગ, ગયો તુજ જન્મથી, દૂધ સહોદર હોય. શ્વાસોશ્વાસ કમલ સમો, તુજ લોકોત્તર વાત દેખે ન આહાર નિહાર, ચરમચક્ષુ ધણી, એહવા તુજ અવદાત.
