________________
( ૧૯૭) આપનારને અનેક પ્રકારનાં દાન આપી એનું દારિદ્રય દૂર કરી નાખ્યું. આનંદથી જેનાં શરીરનાં રેમરાય વિકસ્વર થયાં છે તેમજ નેત્રે પ્રફુલ્લિત થયાં છે એ રાજા પ્રભુનાં દર્શન કરવાને આતુર થયેલ તત્કાળ સામે આવ્યો, એની પછવાડે અનંતરથ તેમજ બીજા પણ રાજાઓ અને સરદારે વિગેરે આવ્યા.
સમુદ્રતટે આવેલા અજયપાલરાજાએ વહાણમાંથી એ પ્રતિમાના સંપુટને કિનારે ઉતાર્યો. તે સમયે ત્યાં સમુદ્રતટે અનેક પ્રકારનાં વાજીંત્ર વાગવા લાગ્યાં. આ પ્રતિમાના સમાચાર ફેલાતાં આખું દીવનગર સમુદ્ર તરફ આવ્યું હતું. વાજતે ગાજતે પ્રભુને નગરમાં લઈ જવા માટે વાજીત્રાની પણુગોઠવણ કરી હતી. જેથી ભગવાન કિનારે ઉતર્યા એટલે અનેક પ્રકારનાં રાગરાગણીથી વાજીંત્રો વાગવા લાગ્યાં, લાકે અને સુભટ વગેરે નૃત્ય કરવા લાગ્યા, કેઈ ગાયન કરતા પિતાને હર્ષ જણાવવા લાગ્યા, સૌભાગ્યવતી સ્ત્રીઓ મંગલગીતે ગાવા લાગી, ભાટચારણે બિરૂદાવલી બોલવા લાગ્યા. તેમને રાજાએ અનેક પ્રકારે દાન આપવા માંડ્યાં. તેમજ દીન, હીન, દુઃખી અને રંકજનેને પણ રાજાએ મુક્તહાથે દાન આપી એમને સંતોષવાનો હુકમ કર્યો.
રાજાઓનાં કાર્ય તે વચનમાત્રથી સિદ્ધ થાય છે. રાજાના હુકમથી સમુદ્રના તટથી તે નગર પર્યત રસ્તાને તારણે અને ધ્વજાઓથી સુશોભિત કરવામાં આવ્યું. કપૂર અને અગર
