________________
(૧૪૪) “ખંડને માટે!” એલચીએ કહ્યું,
એને જવાબ તે આપને મળી ગયા છે. આ વર્ષે રાજ્ય કરજદાર છે તેથી જ ભરવાને તે અશક્ત છે.”
આ જવાબ કાંઈ સબદ્ધિથી આપવામાં આવતા નથી. રાજ્ય કરજદાર છે કે જોરદાર છે એ કાંઈ મારી જાણબહાર છે? કઈ નીતિએ તમે કહો છો કે રાજ્ય કરજદાર છે?”
કઈ નીતિ તે રાજ્યનીતિએ! અમે કહીયે તેમાં તમારે વિશ્વાસ રાખવો જોઈએ.”
આજ સુધી રાજ્ય કરજદાર નહેતું ને આ વર્ષે રાજય કરજદાર થયું કેમ? સાફ સાફ વાત કરે કે તમારી શું ઇચ્છા છે?”
બીજી શી ઈચ્છા હોય, પણ ખંડણી ન લે તો એ શું? અમે તમારા મિત્ર છીએ કે નહિ! આપણી મિત્રતામાં કાંઈ ઓછો ફરક પડવાને છે.”
અને આજસુધી મિત્રતાની વૃદ્ધિ માટે ખંડણી ભરતા હતા કેમ, અમે અહીંયાં રહ્યા તે તમારી મિત્રતાને સંભારી રાખવા કેમ?” , “શાંત થાવ! ઉતાવળે કામ થતું નથી. દુનિયા હમેશાં યોજ કરે છે. મિત્રો શત્રુ થાય છે, શત્રુ મિત્ર થાય છે. સ્વામી સદાકાળ સ્વામી નથી, સેવકે કાંઇ છંદગી પર્યત સેવક પણાને પટ્ટો લઈને આવ્યા નથી.”
