________________
૧૦૦
આદર્શ ગૃહસ્થાશ્રમ ટેકની કુટેવો
આજે એવી અનેક સાસુઓ ઘેર ઘેર મળી આવે છે કે જેને ટેક કરવાની તો ટેવ જ પડી ગઈ હોય છે. પિતાની વહુ જરા ઊંચે સાદે બોલે કે તુરત જ “વહુ છે કે વો !” કામમાં જરા મેડું થાય કે જરા ભૂલ થાય તો તે ગાળોની ઝડી વરસાવી મૂકે છે, અને રજનું ગજ કરી આખા કુટુંબમાં તે બિચારી નવવધૂને અળખામણી કરી મૂકે છે. આટલું જાણે અપૂર્ણ રહ્યું હોય તેમ તે પિતાના પુત્રને પણ એ તો ભરમાવે છે કે તે તેને પ્રેમી મટી વૈરી બને છે. આવા પ્રસંગથી ઘણીવાર તે બિચારી નિરપરાધ બાળાઓને એવો તે મૂઢ માર પડે છે કે તે હિંદુસંસારને અભિશાપ વરસાવતી વરસાવતી પરની વાટ પકડી લે છે. આવી રીતે ઝઘડાઓનાં અહીંથી જ મંડાણ શરૂ થાય છે. જે તે યુવતીને પતિ સાચે પ્રેમી અને સમજુ હોય તો તેના આશ્વાસનથી તે આવે વખતે બધું સહન કરી શકે છે, અને તે પતિ પોતાની માતાને અને પત્નીને સુમેળ સધાવવાની કાર્યદક્ષતા પણ વાપરી શકે છે ખરે. પરંતુ જ્યાં પતિ નમાલે અને મૂર્ખ હોય છે, ત્યાં તો આવી અબળાઓની બહુ બૂરી દશા થાય છે; અને આવાં કુટુંબોમાં એવી નિરાધાર અબળાઓ અત્યાચારની કારમી વેદનાથી છૂટવા ખાતર ગળે ફાંસો ખાય છે, કૂવામાં પડે છે કે બળી મરે છે.
આવા કિસ્સાઓમાં કંઈક અંશે વહુઓનો દોષ પણ હશે ખરે. પરંતુ તે દોષને હિતશિક્ષાથી નિવારવા તે જ સાસુનું સૌથી પ્રથમ કર્તવ્ય છે. કારણ કે વહુ કરતાં સાસુની જવાબદારી અધિક છે. ક્તવ્ય
જે નીચેની બાબતો પર શાણી સાસુઓ લક્ષ આપે તે આ પ્રશ્નને ઉકેલ ઘણે અંશે લાવી શકે.
[૧] પુત્રવધૂ પર પુત્રીભાવ. રાખો .
