________________
પુત્રનાં માબાપ પ્રત્યેનાં કર્તવ્યો અકાર્યથી ઊંડું ઊંડું દુઃખ અવશ્ય ઉત્પન્ન થાય છે કે જે ભૂંસાવાને માટે બહારની ઈતર સામગ્રી તદ્દન નિરર્થક નીવડે છે.
કેટલાક પુત્રો તો પિતાનાં માબાપનું ભરણપોષણ કરવા સુદ્ધાં તૈયાર હોતા નથી, અને કેાઈ કરે છે તે પણ તેના તરફ તિરસ્કારની દષ્ટિથી જુએ છે. તે અશક્ત અને વયોવૃદ્ધ થયેલાં માતાપિતાને નિવૃત્તિ અને સંતોષ આપવાને બદલે કલેશ અને પરિતાપ ઉપજાવે છે અને માથાકૂટ શ્રમ પણ કરાવે છે. - કેટલાક કુલીન ગણાતા પુત્ર તે માબાપના ભરણપોષણ સારુ પિતાના ભાઈઓ વચ્ચે માંહોમાંહે લડે છે. તેમને જુદાં રાખે છે અને ખર્ચ માટે આનાકાની કરે છે. કેટલાંક તો વળી બે ભાઈઓ હોય તે એક માને પોષે છે અને એક બાપને પિષે છે, અર્થાત કે માબાપના આ રીતે વિભાગો પાડી દે છે.
પિતાના મોજશોખ અને એશઆરામની પાછળ હજારે અને લાખ ખર્ચનારને પોતાનાં માતાપિતાનું ભરણપોષણ કરવું એ ભારે પડે કે ખૂચે એ સ્વાર્થધતાની પરાકાષ્ઠા અને હલકાઈની પરિસીમાં છે. આવા કાર્યમાં માનવતાનો મહાન હાસ છે. માબાપની સેવા સંસ્મરણ
ऊढो गर्भः प्रसवसमये सोढमत्युग्रशूलं पथ्याहारैः स्वपन विधिभिः स्तन्यपानप्रयत्नैः । विष्टामूत्रप्रभृतिमलिनैः कष्टमासाद्य सधखातः पुत्रः कथमपि यया स्तूयतां सैव माता॥
આ નીતિશાસ્ત્રનો એક શ્લોક છે અને તેમાં માતૃસેવા કેવી અદ્વિતીય અને અપાર હોય છે તેનું દિગદર્શન છે.
જ્યારથી બાળક ગર્ભમાં આવે છે ત્યારથી માંડીને તેની પુખ્ત ઉમ્મર ન થાય ત્યાં સુધી તેના જીવનને મહત્ત્વભર્યો આધાર કેવળ માતાની ચીવટ પર અવલંબે છે. તેનું આ તાદશ ચિત્ર છે.
