________________
ખાનદાનીનાં
ગમે તેટલું નાણું ખર્ચીને આ કામ પૂરું કરવા રાત્રિદિવસ શેઠાણીને ચિંતા થવા લાગી. બે વરસમાં આવા મહાન મંદિરનું કામ સંપૂર્ણ થયું. સંવત ૧૯૦૩ ના મહા વદ પ ની પ્રતિષ્ઠાનું મુહૂર્ત આવતાં તે માટે મહાન તૈયારીઓ થઈ. દેશદેશાવરના સંધને તથા સાધુ-સાધ્વીએને નિમંત્રણ આપવામાં આવ્યાં. સગાસંબંધીઓ, સ્નેહીઓ, ઓળખીતાઓને બોલાવ્યાં. જૈન ધર્મના મહાન અગ્રેસરો, શેઠીઆઓ, વ્યાપારીઓને કેત્રી લખવામાં આવી. આગ્રહ, વિનવણીઓ, સત્કાર સાથે સૌને નિમંત્રણો કર્યો. અમદાવાદ મહેમાનોની વિરાટ મેદનીથી ભરચક થઈ ગયું. બહારથી એક લાખ માણસો પ્રતિષ્ઠામાં ભાગ લેવા આવ્યાં.
નિમંત્રણ કરવું સહેલ છે પણ સૌની આગતાસ્વાગતા, સૌની સંભાળ, ઉતારા, ભજન અને અનુકૂળ સગવડ કરવી એ ભારે મુશ્કેલ છે. શેઠે નિયત કરેલા વારસદારો તેમજ પ્રેમાભાઈ શેઠ અને બીજા શેઠીઆઓએ આ સમયે ભારે સહકાર આપ્યો, પરંતુ બધી દેખરેખને ભાર હરકુંવર શેઠાણી ઉપર હતે. સંધ માટે તૈયાર કરાવેલ તંબુ-રાવટીઓ ઊભા કરાવીને તથા વધારાના કલેક્ટરની મારફત અરજી કરી, મીલીટરીના તંબુઓ મેળવીને દિલ્લી દરવાજાથી તે છેક શાહીબાગના મહેલ સુધી તંબુઓની હારો ને હારેથી પથરાએલ નગર વસી ગયું, (કે જે ભાગ અત્યારે પણ હઠીપરાના નામથી ઓળખાય છે.) આ નવા નગરમાં સફાઈ રાખવાની વ્યવસ્થા થઈ. જુદા જુદા વિભાગો માટે રસોડાં ખોલ્યાં. એક લાખ માણસો માટે સગવડ કરવી એ રમત વાત નથી. શેઠાણી રાત્રિદિન જાગીને બધી વ્યવસ્થા કરાવતાં હતાં. એમનાં વિશાળ વ્યવસ્થા જ્ઞાનની અત્યારે પૂરી કસોટી થઈ. આ વિશાળ મેદની માટે તૈયાર થતે માનભોગ ભરવાના વાસણોને સ્થાને શિરે
