________________
મહાસાગરને
ખાનગી ગાદી રાખી ત્યાં બંધાવવા શરૂ કર્યા. પિતાની અંગત સફર માટે સગવડવાળી નાજુક ફતેહમારી પણ બંધાવી. વહાણ માટે જોઈતાં દળદાર અને પહેળાં લાકડાં ગીરમાં મળતાં હોવાથી એક વખત પોતે જાતે મહુવા બંદર ઉતરી ગીરમાં ફરી આવ્યા ને કા માલ લાવવા-લઇ જવાનો ખર્ચ બચે માટે કાઠિયાવાડના કિનારે કારીગરે રોકીને ફતેહમારીઓ અને ગંજાએ બંધાવવાને ગેઠવણ કરી. તેમના વહાણને મોતીચંદ અમીચંદ' વગેરે નામો આપીને વડીલના નામસ્મરણ તાજા કર્યા. એક દાયકામાં તે તેમણે ચાલીશ વહાણેને મોટે કાજલ મહાસાગરમાં વહેતું મૂકી દીધું. અને જોતજોતામાં તેઓ હિંદના દરીયામાં સુવાંગ સફર કરતા અંગ્રેજ વહાણવટીઓની હોલમાં પહેલા જ હિંદી “મહાસાગરના મહારથી તરીકે બહાર આવ્યા.
મોતીશાની ખાનદાની-કહે કેવિશિષ્ટતા એ હતી કે તેમની મુંબઇની પેઢીએ સેંકડે મહેતા, મુત્સદ્દી અને અનેક શાખા-પ્રશાખાઓ દેશપરદેશમાં પથરાવા છતાં અને કોટ્યાધિપતિની ગણનામાં મુકાવા છતાં એક વખતના ઉપકારક વાડીયા કુટુંબના દલાલ તરીકે ઓળખાવામાં તેઓ માન સમજતા. વાડીયા હેરમસજી શેઠનું બહેળું શ્રીમંત કુટુંબ છતાં તેમના પરલોકગમન પ્રસંગે (સં. ૧૮૮૨) તેમની કરેડની મિલ્કત-વહીવટના શેઠ મોતીશાને એકલા જ ટ્રસ્ટી નીમેલા. તે વાડીયા કુટુંબમાં “મોતી કાકા” ના નામથી પૂજાતા અને બમનજી શેઠ ઉમરલાયક થતાં તેની મીલ્કત વધારીને સુપ્રત કર્યો પછી પણ ખસી ન જતાં જિંદગીના છેડા સુધી મતી કાકા' વાડીયા કુટુંબના વડીલ તરીકે ધ્યાન રાખતા હતા.
સર જમશેદજી જીજીભાઈ સાથે તેમણે ભાગીદારી કરેલી. તે પછી બન્નેની એકદિલીથી ધંધામાં છૂટા પડવા છતાં અને ચીનના
