________________
૪૪ ]
થી “શ્રી ” (કેવલિ) “અહો ગંભીરતા! અહો ભક્તિ અહો અદ્દભુત નિસ્પૃહતા. તેવા મિત્રને પણ યોગ! શ્રેષ્ઠીએ એક ઉત્સવને હર્ષથી પ્રારંભ કર્યો. ચારે તરફથી અક્ષત, વસ્ત્રો વાસણ આદિથી જ્ઞાતિજનેએ ગૃહને ભરી નાખ્યું! મહાદાન દઈને, ગીત ગાન ગવાતા, નંદાવર્તન સ્વસ્તિકેથી, કેળના મહર તરણેથી, વાત્રોના નાદથી, ઘણું છો, જયને પામો એવા ઘોષથી, નાગરવેલના પાનબીડાં આપવા આદિથી ગૃહ શોભવા લાગ્યું!
તે સર્વ લીલાથી જોતાં જોતાં, શ્રેષ્ઠ મોતીની માળા અને ચંદ્રની કાંતી જેવા શ્રી “શ્રીચંદ્ર' પોતાના નવા મહેલમાં શ્રીપુરમાં ક્ષણવાર રહ્યા. મિત્રથી યુકત યુવરાજ રયારૂઢ થઈને, રાત્રીના શરૂઆતે પશ્ચિમ દિશામાં ક્રીડા અર્થે ગયા. પ્રભાત મંત્રી હસ્તિઓ આદિથી યુક્ત આમંત્રણ આપવા આવ્યા હર્ષથી શ્રેષ્ઠીએ સ્વાગત કર્યું. શ્રેષ્ટીએ સેવકને બોલાવવા માટે મોકલ્યા. સેવકે કહ્યું “શ્રી “શ્રીચંદ્ર' ક્રીડા અર્થે પધાર્યા છે.” શ્રેષ્ઠી ભેટણથી યુકત મંત્રી સાથે ગયા.
પ્રતાપસિહે શ્રી શ્રીચંદ્રને વૃત્તાંત પૂ. શ્રેષ્ઠીએ સવ વિસ્તાથી વર્ણન કર્યું. જ્યારે આવે ત્યારે મારા પાસે લઈ આવ. શ્રી શ્રીચંદ્ર' અતિ પુણ્યશાળી અને લેકેત્તર ચારિત્ર યુક્ત છે. તેને મારા પુત્રોથી પણ અધિક મેટ કરીશ! એમાં કાંઈ પણ શંકા નથી.” ભેંટણું સ્વીકારીને, શ્રી “શ્રીચંદ્ર અર્થે રત્ન, વસ્ત્રો આદિ રાજાએ ભેટ આપ્યા. એથી નમીને, દાન આપતો ગૃહે આવ્યા. સૂર્યવતીને પુત્ર ભ્રમણ કરતો મહાવનના વૃક્ષ નીચે સારથીયુક્ત રથને મધ્યરાત્રીએ મૂકીને, મિત્રે પાથરેલ વસ્ત્ર ઉપર સુખે નિદ્રાધીન થયો. પાસે ગુણચંદ્ર જાગતે રહો. એ વૃક્ષ ઉપર મેના પોપટનું યુગલ હતું.
