________________
પ્રકરણ પાચમુ
[૩૯
તે જગતના લોકોને મેાહ કરનારા થયા ! રાજસારથીના કુળમ જન્મેલ ધનને સારથી તરીકે નીમ્યા. તે કુશળ, સ્નેહી અને ગંભાર, ભક્તિવાન હતા, શુભ દિવસે શ્રી ‘શ્રાચંદ્ર’અશ્વોને મુચકારીને સંગે હસ્તથી પ`પાળીને સૂક્ષ્મ બુદ્ધિવાળા પરીક્ષા અર્થે રથમાં મિત્રથી યુક્ત આશ્ત થઈને, એક દિશા તરફ હાંકવા આજ્ઞા કરી.
પ`ચભદ્ર અશ્વોએ મેટલા બધા વેમથી પથને કાપ્યા કે, વૃક્ષા, પતા વગરે વ* ભમતા હોય તેવા દેખાયા ! સ ક્ષણવારમાં પાછળ રહી જતા હતા! ના પહેારમાં (૧૫ કલાક) ૧૫ યાજન (૧૨૦ માલ) પહોંચ્યા. ક્ષણવાર રોકાઇ પાછા ગૃહે આવ્યા. એવી રીતે ઇચ્છા પ્રમાણે જુદી જુદી દિશામાં જતા. કાઈ એક દિવસે ત્રિકુટ પર્યંત ઉપર પદ્માસને ભૈરવ યાગીને જોને, નમ્યા. કહ્યું, હે વત્સ ! નાના હૈાવા છતાં આવી મહા અટવીમાં કેમ આવ્યા છે'? ક્રીડા માટે કૌતકને જોતા જોતા અહિં આવ્યે હું; આપ જેવાની કૃપાથી ભય કયાંથી’? સાહસિક જાણીને પૂછ્યું' ‘જો મારા ઉત્તર સાધક થાય તે, ભયંત્રને સાધુ ’? હા પાડી. રાત્રે આહુતી આપવા લાગ્યા, ત્યાં નિર્ભીયતાથી દ્રઢ શ્રી ‘શ્રીચંદ્ર’ઉભા રહ્યા ! ત્ય સિદ્ઘ પ્રિય ખેલ્યા, કયારે પણ યેાગીઓના વિશ્વાસ ન કરવા. તારી રિક્ષા કરી ! તારા વીરત્વથી પ્રસન્ન થયા છેં. સ ક્ષુદ્ર જંતુઓને અધ કરનાર મૂળીને વીક્રાર’! શ્રી શ્રીચંદ્રે' કહ્યું, કૃપા' ગ્રહણ કરી ઘેર ગયા.
•
એ પ્રમાણે 'મેશાં જુદા જુદા સ્થળે સ્છા પ્રમાણે શ્રી ‘શ્રીચંદ્રે’મિત્ર ગુણચંદ્રથી યુક્ત રથ આરૂઢ થઇને કયારેક વિદ્યાને કયારેક યાગને, વિષહરમણિને અને અનેક સાર વસ્તુઓને પ્રાપ્ત કરી !
ખડ પહેલા સમાપ્ત
