________________
પ્રકરણ પાંચમું
[ ૨૯
-
~
+-
-
--
ષથી અસત્ય કલંક આપ્યા? કે કોઈને બોટ માલ આયો ? પૂર્વ ભવે કરેલી હિંસા આદિ કાંઈ બીજા પણ મહાપાપ થયા હોય તે દુષ્કર્મો ઉદયમાં આવવાથી આ પ્રમાણે થયું છે. હમણ જે દુઃખ છે તે તે કેવળી ભગવાન જાણે'!
સૂર્યવતીના રૂદનથી સર્વ રૂદન કરવા લાગ્યા જેથી શાક સામ્રાજ્ય ફેલાઈ ગયું. સ્નેહથી શું નથી થતું! “હે ચંદ્રના જેવા નિર્મળ જગતમાં ચંદ્ર સમાન હે વત્સ! પ્રગટ થઈને મને દર્શન દે! એક ઉત્તર આપ! એક વખત બોલ! કયાં ગમે છે...! આ વિલાપથી રાજકુળમાં જબરે કોલાહલ થયો. સ્વજનોએ આવીને દુઃખનું કારણ જાણ્યું નિશ્વાસ મૂકીને બળથી સૂર્યવતીએ ઉદનને રોકડ્યું!
હે મહારાણુ! શું થાય? ભવિતવ્યતા દુર્લય છે! વિધાતાને અતિ દુઃખથી નિવારી શકાય છે! શું કર્મના ફળને નિષ્ફળ કરી શકાય છે? તમે તો તત્વના જાણકાર છે! શું અતિ વિલાપથી સયું! ગયેલાને શોક ન કરવો. ભાવિ નજ વિચારવું અને બુદ્ધિમાને તો વર્તમાન કાળને અનુસરે છે. શ્રી શ્રી ચંદ્ર ક્યાં પણ ગયા છે, ગમે ત્યારે પાછા આવશે! મનના ઈચ્છિતને કહેવાથી, પણ શુ? જે પ્રાપ્ત થઈ શકે તેવું હોય તે પ્રાપ્ત છે? અને ન પ્રાપ્ત થવા જેવું પણ કઈ વખત પ્રાપ્ત થાય છે ! તે શ્રાવકેના વાકયથી હૃદયમાં ઉત્પન્ન થયેલા દુઃખને શાંત કર્યું. જેમ વરસાદના વારિથી દાવાગ્નિ શાંત થાય છે તેમ. સ્વજને વસ્થાને ગયા.
બા નમસ્કાર મહામંત્રનું ધ્યાન ધરીને, એકાદ ક્ષણ મૂર્યવતીને નિદ્રા આવી ગઈ.
