________________
+ +
=
=
ht,
પ્રકરણ બીજુ
શ્રી શ્રી ચંદ્રે કહ્યું કે, હજી સુધી મારું એક પણ તાંબુલ નિષ્ફળ થયું નથી. જ્યારે મારી પ્રતિજ્ઞા પૂર્ણ થશે, ત્યારે જ હું ભોજન પ્રહણ કરીશ ગુણચંદ્ર કહ્યું કે,” હે દેવ ! સાહસથી આવી પ્રતિજ્ઞા ન કરે. ચેર કયારે પકાડશે? તત્કાળ શ્રી બીચંદ્ર' રાજા આદિથી યુક્ત, પગે ચાલતા ઉદ્યાનમાં વનક્રીડાને કરતાં, મઠમાં આવ્યા. ત્યાં પ-૬ અવધૂતોમાં તે ત્રણ અવધૂત તાંબુલ ચાલેલા મુખવાળા દેખ્યા. મઠના મુખ આગળ એટલા ઉપર બેયીને અવધૂતોને બોલાવ્યા, તે સર્વ અવધૂતોએ રાજાને, આશીર્વાદ આપ્યા.
શ્રી “શ્રીચંદ્ર રાજાએ પૂછયું કે, તમારામાંથી કોણ અવધૂત અને કાણુ ભગી છો? તેમણે કહ્યું કે, અમે અવધૂત છીએ અને તમે ભોગી છે. રાજાએ કહ્યું કે, તમારા સુખમાં તાંબુલને ભેગ કેમ છે? તે ત્રણ અવધૂત શ્યામ મુખવાળા થયા, પરંતુ બીજા નહિ. ગુણચંદે સંજ્ઞા કરવાથી, ત્રણ અવધૂતને ઘેરી લીધા.
તમે જિણાણું!
શ્રી શ્રીચંદ્ર રાજ “નમે જિણાણું” કહીને ઉભા થયા. મઠનું નિરીક્ષણ કરીને, સૈનિકોને આદેશ કર્યો કે, આ મઠમાં ઘણા અવધૂતો અને મુસાફરો આવે છે, માટે નજીક નવી ધર્મશાળા કરો. આદેશ કરાએલા સૈનિકે, પૃથ્વીને ખોદવા અર્થે શીલાને ઊંચકીને બીજે મૂકી, એટલામાં અભૂત ગુફાને, રાજાએ તેમાંથી, સર્વ સુવર્ણ મોતીઓ આદિ બહાર કઢાવીને જુએ છે. તે, તે સર્વ વસ્તુઓ તે ચરેએ હમણુ અને પૂર્વે રેલી વરતુઓ હતી. હે રાજન ! આપશ્રીનું પુણ્ય છે. આપશ્રીની બુદ્ધિ પણ લેકેત્તર છે! આપશ્રીએ કરેલી પરીક્ષા પણ ઉત્તમ છે. પરોપકારમાં પણ અનન્ય છો! એ પ્રમાણે સ્તવનાને કરાતા,
