________________
૧૪૬ ]
શ્રી “શ્રીચંદ્ર (કલિ) ૮–૧૪-૧૫ અને ૦)) પર્વ છે. બ્રહ્મચારી હોય તે ખાતા દિજ કહેવાય, કોઈની પણ હિંસા કરવી નહિ. મહાભારતમાં કહ્યું છે કે, વાતક, તેની અનુમોદના કરનાર, ભક્ષણ કરનાર, લેનાર, વેચનાર, હે યુધિષ્ઠિર ! એ પ્રમાણે પ્રાણીના ઘાતક કહેવાય છે. પશુના અવયવમાં જેટલા રામ રૂપી કુવા છે, તેટલા હજાર વર્ષો પશુના ઘાતક રંધાય છે. વિષ્ણુભારત શાંતી પર્વના પહેલા પદમાં કહ્યું છે કે, હે ભારત ! જે પ્રાણી વધમાં ઘર્મ હોય અને જે સ્વર્ગ મળતું હોય તે અમે સંસારને મુકાવનાર કેવી રીતે સ્વર્ગે જશું? પશુને હણીને યજ્ઞ કરનાર, રક્તના કાદવ કરીને જે સ્વર્ગે જવાતું હશે? તે નરકે કણ જશે.
| ઇત્યાદિ શ્રી “શ્રીચંદ્ર રાજાએ કહ્યું, હે ભીલના રાજા! હું જ્યારે કુશસ્થળમાં સ્થિર થઈશ ત્યારે આ સૈનિકે બાદિને સ્વીકાર કરીશ, એમ શિક્ષા આપીને, સુવેગ રથમાં રહેલા કુંજર સારથીથી યુક્ત પોતાના નગર તરફ વેગથી પ્રયાણ કર્યું. માર્ગમાં કુંડલપુર નગરની બહાર ઉદ્યાનમાં સંખ્યા સમયે રથને મૂકીને, શ્રી “શ્રીચંદ્ર રાજાએ તે નગરમાં પ્રવેશ કર્યો.
યક્ષ અને ગિર ની ચટલાભ કે અને
યક્ષ સુકૃત્યથી પ્રસન્ન !
કુંડલપુર નગર જોઈને, બહારના પક્ષના મંદિરમાં ક્ષણવાર શ્રી “શ્રીચંદ્ર નિદ્રાધીન થયા. એટલામાં રાજકન્યા સરરવતી લગ્નની સામગ્રીથી યુક્ત ખાવી. સાથે સુનામિકા અને સુરૂપી નામની સખીઓ હતી. મંદિરના મધ્યભાગમાં શ્રી શ્રીચંદ્રને નિદ્રાધીન જોઈને, સખીઓએ કહ્યું કે, હે મંત્રીપુત્ર દત્ત ઉ અને આ કન્યાને પરણ. શ્રી શ્રીચંદ્ર' જાગૃત થયા, એટલે સરસ્વતી બળાત્કારે પરણી કહ્યું છે કે, “અલ્પ પણ કરેલા સુકૃત્યથી, કરનાર જે ગિરિ ગુફામાં પણ જાય તે પણ હસ્તમાં
