________________
પ્રકરણ પહેલું દિવસ અદશ્ય રહ્યો. મારા બે રૂપ કરવા પ્રયત્ન કર્યો, પરંતુ પવિની વશીલની રક્ષાવાળી હતી, તેથી બે રૂપ ન થયાં. તેના સમાન રૂપવાળી કન્યાને ગોતતો હતો તેવી તું મળી, હું પરણીશ.” એમ કહી ફળ આદિ મૂકી અને શ્વેત અંજન આંજીને વાંદરી બનાવી ગયો. ત્રીજા દિવસે આવી શ્યામ અંજન અને સુંદરી કરીને કહ્યું, “હે સુંદરી! લાડવા ગ્રહણ કર, હું લગ્ન જોઇને આવ્યો છું. ગુરુવારના મખ્યાહ્ન સમયે શુભલગ્ન છે. સર્વ સામગ્રીને ગ્રહણ કર, વિદ્યા સાધવા જાઉં છું. ગુસ્વારના પ્રભાતે આવીશ.”
હે વિદ્યાધર તું મૂખે છે? કે જડ છે? તું તો મારા પિતા નૃત્ય છે ! તે તું કેવી રીતે પરણીશ”? તેણે હસીને મને વાંદરી બનાવા ગયે આજે બુધવારની રાત્રી છે, હે સાહસિક શિરોમણિ ! તમે કોણ છો? કેવી રીતે આવ્યા છે એ દુષ્ટના પંજામાંથી ભારે ઉદ્ધાર કરો'!
ચંદ્રકળાના પતિએ વિચાર્યું, “ગઈ કાલે મારાથી જે હણાયે તે રત્નચૂડ હશે.” નિર્ગર્વીએ કહ્યું, “હું દરિદ્રી હોવાથી કુશસ્થળથી ધન અર્થે ફરતો ફરતે અટવીમાં વૃક્ષ ઉપર સુવા ગમે ત્યાં કેટરનું મુખ દેખી તેમાંથી અહિં આવે. હે કૃપેટવાળા ! તું દુઃખને શા માટે સહન કરે છે? વિદ્યાધરની સાથે વિવાહથી તુ’ વાવણી થઇ, તેમાં શું અશુભ તને દેખાય છે.” “હે નાથ! મારા ભાગ્યથી પધાર્યા છે, મારી પ્રતિજ્ઞા પૂર્ણ થઈ છે! લક્ષણથી તમે મહાન છે.'
પુરૂષના ૩ર લક્ષણ
કહ્યું છે “પ લાંબા, ૪ ટુંકા, ૫ ઝીણું, ૭ લાલ, ૩ ઉંચા પહોળા અને ઊંડા અને ૨ શ્યામ તે પુરુષના ૩૨ લક્ષણે છે, ૨ હસ્ત, ૨ નેત્રો, આંગળા, જીભ અને નાક એ ૫ લાંબા
