________________
૮૪ ]
શ્રી છીદ્ર” (કેવલિ) ક્ષણવારમાં અરુદય થતાં સ્વબુદ્ધિથી છાયાના પગલાંને, તેના અનુસાર આગળ ધપ્યા! એક વિશાળ પર્વતમાં એક ઉંચી શિલાને જોઈ. તેના મધ્યમાં થઈને પ્રવેશતા અને નિકળતા એવા પગલા જોયા. ત્યાં નજીકની વાવડી પાસે, ફળ અને જળથી તૃપ્ત થઈને, એક વૃક્ષની બખોલમાં શ્રી “શ્રીચંદ્ર ગુફા તરફ નિરીક્ષણ કરતા રહ્યા! ત્રીજા પહોર ગુફાના મધ્ય ભાગમાંથી શિલાને ઉંચી કરીને, વાદળી રંગના વસ્ત્ર ધારણ કરેલ અને શસ્ત્રથી સજજ એક પુરુષ પાન ચાવતો હતો તે વાવડી પાસે જઈને, જળ પીને અને જળ લઇને ગુફામાં પેસીને ત્યાં જળ મૂકીને, પૂર્વની પ્રમાણે બહાર નીયળીને, ગુફાના મુખમાં શિલા મૂકીને, વાવડીના જળથી કોગળા કરીને, મુખમાં અભુત ગેળીને મૂકતાં જ તે યુવાન અદ્રશ્ય થઈ ગયો! અને મનુષ્યની છાયા તડકામાં જતી દેખાઈ.
,
, *
તે દૂર ગઈ એમ જોઈને, ગુફાના મુખમાંથી શ્રી શ્રીચંદ્ર બળવાન શિલાને ખસેડી નીચે ઉતર્યા. અંદર સુવર્ણ અને રત્નોથી ભરપૂર મહેલની મધ્યમાં પ્રૌઢ વયની તરુણીને જોતાં જ નમસ્કાર કરીને કહ્યું, બહેન! તમે એકલા કેણ છે? નયનોમાં અણુ ખેરવતા કહ્યું, “હે ઉત્તમ પુરુષ! નાયક નગરમાં રવિદત્ત મંત્રી બ્રાહ્મણ છે, તેની પત્ની હું શિવમતી છું. ત્યાં હંમેશાં ચોરીઓ થતી હતી. જોકેાએ રાજાને વિનંતી કરી, “જે આ૫ રક્ષણ ન ફરી શક્તા હે તે, અમે પ્રતાપસિંહ રાજને વિનંતી કરીએ.'. ભયબ્રાંત થઈને, લોકેનું સન્માન કરી, કોટવાલને રેપથી પકે આપે. કોઈ સિદ્ધ ચેર છે, હું તેને જોઈશ! તે જાણીને કાટવાલને ત્યાં જ ચેરી કરી! જે કોઈ તેને પકડવાની પ્રતિજ્ઞા કરે છે, તેના ગૃહે જ ચોરી કરે છે. રવિદત્ત સ્વગૃહને ખાલી કરીને, રાત્રીએ સર્વત્ર જુએ છે પરંતુ કયાંય પણ મળે નહિ.”
