Page Text
________________
પ્રેમનો ઊભરે
શ્રી પન્નાલાલ પટેલ
સાહિત્યની ઉપાસના કરવા છતાંય ઘણું મને ખબર પડી. બધા સારસ્વતોથી હું આજે પણ અપરિચિત ખરો. સફરમાં એકાએક મને શરદી વગેરે થઈ આવેલું. સમયને અભાવ–મિલનસાર સ્વભાવ ઊણો ને એમાં બાલાભાઈ ને ખબર પડતાં જ એ મને એમની રૂમમાં વળી શ્રવણેન્દ્રિય ખોટકાતાં સાંભળવાનું બંધ થયું ! લઈ ગયા, ને બેગમના નાનકડા એમના દવાખાનામાંથી છતાંય હું એવો બધો એકાંગી તો નોતો જ
બે–ત્રણ જાતની દવાઓ આપી. કેટલીક શિખામણ કે શ્રી જયભિખુ જેવા સાહિત્યકારનું નામ મેં અને સૂચના આપી. શરીર–સંભાળ માટે કરામત સાંભળ્યું ન હોય ! મલવાની ઈચ્છા પણ ખરી. પણ શિખવાડી... ને દસેક વર્ષ ઉપર અમદાવાદ રહેવાનું થતાં
આ પછી એમણે આખીય સફર દરમિયાન મારી એક મિત્ર મારફત શારદા પ્રેસમાં પહેલી જ વાર મેં સંભાળી લીધા કરેલી. મેં જોયું તો મારી જ નહિ, એમનાં દર્શન કર્યા.
જેની જેની તબિયતમાં વાંધો આવતો એ દરેકની એ ઓળખાણ-વિધિ થતાં પહેલી જ મારી એમના મમતાપૂર્વક ખબર રાખતા. આ ઉપરાંત વાતો પણ વિશે છાપ હોય તો–પ્રેમને ઊભરે.
એમની એવી કે જ્યાં જુઓ ત્યાં એમની આસપાસ - જયભિખુ એ ઉપનામ છે, ને મૂળ નામ બાલા- અમારા બધાનું ટોળું જ હોય !...પછી તો મને ભાઈ છે, એ વાતની પણ એ વખતે પહેલી જ વાર સમજાઈ ગયું કે બાલાભાઈ એટલે અનુભવોને પણ મને ખબર પડી.
ખજાને. પછી તે ગુજરાતના વિકાસકાર્યો જોવા માટે અને મને થયું. મિત્રે એમને મહંતનું ઉપનામ સરકાર તરફથી લેખક-પત્રકારનું એક દસેક દિવસનું યથાર્થ જ આપ્યું છે. આપણે બધામો એ અનુભવે પર્યટન હતું. એ વખતે એમને મને વિશેષ પરિચય વૃદ્ધ છે, તો દરેકના ઉપર વષી રહેલા એમને પ્રેમ થયો.
પણ એક વડીલને છાજે એ રીતનો નિર્મળ, નિમેહ કહેવત છે કે સોનું લે કસી ને માણસ જુઓ અને નિસ્વાર્થ પણ એટલો જ છે... વસી ! પરંતુ આ દસેક દિવસ દરમિયાન મને તો આવા આપણા જયભિખુની વષ્ટિપૂતિ ગુજરાત બાલાભાઈ બસ પ્રેમનો ઊભરો જ લાગ્યા કર્યા–મારા જે પ્રેમથી ઊજવે છે એ જ દેખાડી આપે છે કે ગુજપ્રત્યે જ નહિ,દરેકના પ્રત્યે.
રાત જયભિખુમાં રહેલા સર્જકના જ નહિ, પ્રેમાળ અમારા એક મિત્ર એમને મજાકમાં મહંત કહે એવા વ્યક્તિત્વનો આદર કરે છે. છે. પણ આ દિવસોમાં મેં જોયું તે ન તો ભગવાનને પ્રાથએ કે આપણે બધા આથાય એમનામાં મહંતાઈનો કોઈ ભાર હતો, ન કોઈ અદકી રીતે એમની શતાબ્દી ઊજવીએ ને એ દરમ્યાન આગ એવો એક હતો. સહુથી હળતા મળતા ને જયભિખુ એમના સર્જન દ્વારા તે બાલાભાઈ સદાય બસ આનંદ ઉભરાવ્યા કરતા.
પોતાના વ્યક્તિ વાટે ગુજરાતમાં ને બહાળા એવા આ વખતે મને વિચાર પણ આવેલું કે શા
એમના મિત્રમંડળમાં પ્રેમનો ઊભરો ઠાલવ્યા કરે માટે આ મિત્રે મહંત નામ આપ્યું હશે ? ત્યાં જ તંદુરસ્ત રહીને.
| SR No. | 032365 |
| Book Title | Jaybhikkhu Smruti Granth |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dhirubhai Thakar, Kumarpal Desai and Others |
| Publisher | Jaybhikkhu Sahitya Trust Prakashan |
| Publication Year | 1970 |
| Total Pages | 212 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Smruti_Granth |
| File Size | 8 MB |