Jaybhikkhu Smruti Granth

SR No.: 032365
Original Sutra Author: N/A
Author: Dhirubhai Thakar, Kumarpal Desai and Others
Publisher: Jaybhikkhu Sahitya Trust Prakashan
Publication Year: 1970
Total Pages: 212
Language: Gujarati
Classification: Smruti_Granth
File Size: 8 MB

Page 41

૩૪: ગુજરાતનું એક અણમોલ રત્ન હવે જે આ લેખમાં તેનાં નામ લખવા બેસું તો પ્રતાપે તેઓ સૌના વહાલા લાડીલા લેખક શ્રી “જયઆખી એક સૂચિ થઈ જાય. એટલે તે 2 પૈકી ભિખુ ભાઈનું બીજું નેત્ર પણ પૂર્ણ જ્યોતિ પ્રકા મારા હૃદયને જેણે અસર કરી છે તે થોડાંક નામોનો શથી ભરપૂર બનશે અને પ્રકાશપુંજથી ઝળહળી અહીં ઉલ્લેખ કરીશ. “પ્રેમભક્ત કવિ જયદેવ', સાહિત્યસેવામાં અપૂર્વ યુગપ્રદ બનશે. કામવિજેતા', “મનઝરૂખ', ‘શૂલી પર સેજ હમારી', મારો ને તેઓનો પરિચય કયારે ને કેવી રીતે વગેરે પુસ્તક એ મારું ચિત્ત ખૂબ ખેંચ્યું છે. થો? ષષ્ટિપૂર્તિ સમારોહ પ્રસંગની વિચારણા કેમ
મને એ વાતની પ્રતીતિ થઈ છે કે જ્યારે જે ઉભવી ? ક્યારે અને કેને? આ બે વાતો અહીં પ્રસંગે જે રસની જરૂરિયાત દેખાણી છે તે રસને પૂર્ણ કહેવા મારું મન થાય છે. મર્યાદામાં રહીને ન્યૂનાધિક માત્રા ન થાય તે ધ્યાનમાં સં. ૨૦૧૭માં હું ઝાલાવાડમાં મારી સંસ્થાના રાખી, ગ્રન્થમાં ગુંફન કરેલ છે. જ્યાં જેટલી શૃંગાર- સોની સેવકભાઈઓના આગ્રહથી ફરવા નીકળ્યો ત્યારે રસની જરૂર છે એટલે જ શૃંગાર રસ વાપર્યો છે, બોટાદ મુકામે મૂળ ખેડુ (વઢવાણ)ના અને બોટાદના
જ્યાં કરુણ રસની જરૂર છે ત્યાં કરુણ રસ અને જ્યાં જમાઈ અને હાલ અમદાવાદ રહેતા મારા પ્રિય વિરરસની જરૂર ત્યાં વીરરસનું નિષ્પાદન કર્યું છે, સેવક સોની શ્રી ગાંડાલાલ પોપટલાલે મને રાત્રે દશ અને જ્યાં શાન્ત રસની જરૂરિયાત સંપ્રાપ્ત થઈ છે વાગ્યે ચાલુ સભા ને સાલું વ્યાખ્યાને આવેલા શ્રી ત્યાં શાન્ત રસ પૂર્ણ રૂપે પીરસ્યો છે. પ્રાયઃ તેમના બાલાભાઈ “ભિખુ ભાઈને પરિચય કરાવ્યો. લેખો અને ગ્રન્થમાં શાન્તરસનું પૂર્ણ પ્રાબલ્ય જોવામાં સોની શ્રી ગાંડાલાલભાઈ શ્રી “જ્યભિખુભાઈના આવે છે, અને તેનું જ નામ ભક્તિરસ છે, તેનું બીજું પર્વ પરિચિત રહી મિત્ર છે: ને વર્ષો સુધી એકનામ પ્રેમરસ છે: અને તે રસમાં ધર્મ, નીતિ અને
બીજની પડોશમાં રહ્યા છે. સદાચારનું આપોઆપ પૂર્ણ રીતે પ્રતિપાદન થઈ જાય છે.
ચાલું વ્યાખ્યાને અમે રાતે દશ વાગ્યે મળ્યા. શાન્તરસ અને કરુણ રસ બને રસો એકબીજાના
પછી તો ધર્મશાળામાં વ્યાખ્યાન પૂરું થયે અમે સહૃદયી છે. તે રસો “પ્રેમભક્ત કવિ જયદેવ”, “કામ
કલાક–અર્ધો કલાક બેઠા, વાતચીત થઈ, અને વિજેતા' અને અન્યાન્ય ગ્રન્થોમાં ખૂબ જોવા-અનુ
ત્યારથી જ અમારા પરસ્પરના પરિચયના મૂળમાં ભવવા મળે છે. કેવળ ગ્રન્થમાં નહીં, કિન્તુ તેમનાં
ઊંડે સ્નેહ અને જ્ઞાનરૂપી વારિનું સિંચન શરૂ થઈ જીવન, વ્યવહાર ને વર્તનમાં પણ તે રસનાં પ્રત્યક્ષ
ગયું, અને સંબંધનું મૂળ પાંગર્યું. પછી તો એને પાંદડાં દર્શનનો અનુભવ થાય છે.
આવ્યાં. પાંદડાં મોટાં થયાં, પછી તો ફૂલ લાગ્યાં અને એમનું જીવન સર્વથા શાન્ત, કરુણા, મિત્ર તેની મહેક પ્રસરવા માંડી. અને શુદ્ધ સત્સંગ–જ્ઞાનરૂપી પ્રેમથી ઝળહળતું, નિરભિમાની હોવા છતાં પૂર્ણ ઉત્તમ જળથી વૃક્ષ ખૂબ મોટું થયું, પાગવું, ફૂલ્યું, સ્વમાની, વિકટ સ્થિતિમાં પણ બીજાની પાસે લાંબે ફળ્યું અને હવે તો સ્વાદુ સુગંધી ઉત્તમ હાથન કરવાની દૃઢ ભાવના સેવી છે. એકધારું સાહિત્ય- પણ લાગ્યાં છે અને તે ફલાસ્વાદનો અમે પરસ્પર સેવામાં જીવન પસાર થયું અને હજી પણ પૂર્ણ થશે. અનુભવ પણ કરી રહ્યા છીએ.
આ લેકોપકારક સાહિત્યસેવાના પુણ્ય પ્રતાપે ત્યારબાદ પત્રવ્યવહાર ચાલુ થયો. એક-બે વખત ભગવતી સરસ્વતીની અનુકંપાથી નેત્રજ્યોતિ પુનઃ અમુક સ્થળોએ મળવાનું થયું. અને તેઓએ પોતાનાં પ્રાપ્ત થઈ. કારણ કે જે નેત્રજાતિના પ્રકાશના અમૂલ્ય ઉત્તમ ગ્રંથરતનની મને ભેટ અર્ચા કરી. અભાવે કેટલીક લખવા-વાંચવામાં વિડમ્બના પડતી મારો પૂર્ણ આદર-સત્કાર કર્યો. તેમની તે કિંમતી હતી તે રળી. અને હજી પણ લાખો સાહિત્યરસિકનાં ભેટો મેં ખૂબ પ્રેમથી સાદર રવીકારી અને તે પૈકી હૃદયની શુભેચ્છા, શુભ લાગણી અને આશીર્વાદના ઘણા પ્રત્યે જેયા, વાંચ્યા, વિચાર્યા, અને તેના