________________
અમારા મનમાં એક ફડક હતી, પણ તે આ વાતથી તેમજ આટલા વિહારોથી દૂર થઈ ગઈ છે. કેટલાક સાધુઓ પણ આ બાબતે સંમત થતા જોવા મળ્યા.
મારવાડ એટલે સૂકો ભંઠ વિસ્તાર એવી છાપ મનમાં હતી. આટલા દિવસો અહીં વિચર્યા અને જે વૃક્ષો-હરિયાળી જોઈ તેનાથી તે છાપ ભૂંસાતી જાય છે. લોકો તો કહે કે પહેલાં તો આનાથી વધુ વૃક્ષો હતાં; હવે ઓછાં થયાં છે. કચ્છ-સૌરાષ્ટ્રભાલની જેમ જ અહીં પણ બાવળનું પ્રમાણ વિશેષ ખરું જ.
દેશાવર રહેવાને કારણે કન્નડ, તમિળ, તેલુગુ ભાષા જાણે; સ્કૂલમાં ઇંગ્લિશહિન્દી ભણે; છતાં વડીલોથી લઈને નાના છોકરા સુધીનાં બધાં જ મારવાડી ભાષામાં જ વાત અને વ્યવહાર કરે; ઇંગ્લિશમાં નહિ જ; આ એક વાત - ભાષાભિમાનની - આપણે ખાસ શીખવા જેવી લાગી. અસ્તુ.
(ફાગણ, ૨૦૬૭)
