________________
સંત તો ભારે આશ્ચર્ય સહ આ દશ્ય જોઈ જ રહ્યા !
પેલો માણસ, થોડીવાર પછી પરવારીને સંત પાસે આવ્યો, પ્રણામ કર્યા, અને પોતાની વાત કહી કે હું અહીં, દરિયાકાંઠે જ વસું છું. તોફાનોમાં કે અકસ્માતમાં સપડાયેલા લોકોને આ રીતે મદદ કરું છું. સખત થાક અને ગરમીને લીધે હું જરા વિસામો લેતો પડ્યો હતો. આપ તો સંત છો, છતાં એક વાત કહું કે આ સ્ત્રી છે તે મારી માતા છે, અને પેલા શીશામાં દેખાતું પ્રવાહી તે ચોખ્ખું મીઠું પાણી છે. આપને તરસ લાગી હોય તો આપ પણ તે પી શકો છો.
સંત શું બોલે ?
પેલો તો પોતાના સ્થાને ચાલ્યો ગયો, પરંતુ સંતને પોતાની જાત પ્રત્યે ભારે તિરસ્કાર થયો. એમણે એ જ ક્ષણે નિષ્કર્ષ તારવ્યો કે ઈશ્વરે પ્રત્યેક મનુષ્યમાં કાંઈક ને કાંઈક ખૂબી કે વિશેષતા મૂકી જ હોય છે. જે કામ આપણા માટે અઘરાં અને અશક્ય હોય એવાં કામો, સાધારણ લાગતાં માણસો બહુ આસાનીથી કરી શકતા હોય છે. તેથી કયારેય કોઈ વ્યક્તિને ખરાબ તો નહીં જ, પરંતુ સામાન્યતુચ્છ માનવાની પણ ભૂલ કરવી નહિ. (સંકલિત).
સાર : દષ્ટિ, સંત મનાતા માણસની પણ ખરાબ હોઈ શકે છે, ખરાબ ગણાતો | લાગતો માણસ પણ સારો હોઈ શકે છે. અસ્તુ.
(મહા, ૨૦૬૮)
ધર્મતત્ત્વ
|૧૦૫
