________________
૩૭૮
બસ્મિલ કુમારપછવાડે એને પકડવાને દોડતે હતે. હાથીને એવી રીતે ચિરકાળ પર્યત ખૂબ દેડા, જેથી એ ખેદ પામી ગયે, એને મદ ઉતરી ગયે, તે ગુપચુપ શાંત બનીને ઉભો રહ્યો, એટલે એના જંતુશળ પકહિને કુમાર તેની ઉપર ચડી ગયે. પછી ગજશિક્ષામાં કુશળ ધમ્મિલે અંકુશ મારીને એને ખૂબ ભમાવ્યું. આખરે તે ચીસેચીસ પાડતો નિવીર્ય થઈ ગયે, ત્યારે કુંવરે એને છોડી દીધું. તેણે હાથી ઉપરથી ઉતરી તેને મહાવતને સે મહાવતે એને આલાનથંભ પાસે લાવીને બાંધે.
ધમ્મિલનું આવું અપૂર્વ પરાક્રમ જોઈને નાગરિકે વિસ્મય પામી એની સ્તુતિ કરવા લાગ્યા. એ પ્રમાણે પોતાની કળા અજમાવીને ધમ્મિલ રાજદરબારમાં આવી આશ્ચર્ય પામેલા રાજાને નમ્યો. રાજાએ પિતાને જામાતા જાણુને ગૌરવથી ઉભા થઈ પિતાની ભુજાઓથી એ મહાભુજને આલિંગન દઈ પ્રસન્નતાપૂર્વક પૂછયું. “વત્સ ! આજ ઘણે દિવસે તમે દેખાયા. તમને જેવાથી આજે અમને અતિ આનંદ થયો. અશ્વ તમને હરી ગયે, તે પછીનું તમારૂં વૃત્તાંત પ્રગટ કરે.”
રાજાના પૂછવાથી પિતાનું સમસ્ત વૃત્તાંત સભામાં કુમારે કહી સંભળાવ્યું. એનું વૃત્તાંત સાંભળીને રાજા આદિ સર્વે ખુશી થયા. | ધમિલના આગમનને નગરમાં કેટલાક દિવસ પર્યત મહેત્સવ ચાલ્યો. રાજાએ માનસત્કારથી વિદાય કરેલો ધમ્મિલ પોતાને મંદિરે આવ્યું. ધમ્મિલના આગમનની વધામણી વિમલાને પ્રથમથીજ મળી ગઈ હતી, જેથી ઘેર આવતાં જ વિમલાએ અધિક ઉત્સાહપૂર્વક એને વધાવી લીધો. હાથી ઉપર વિજય મેળવી કુંવર આનંદ સહિત પ્રિયાઓને મળ્યો. - અવક્રીડા કરતાં ધમ્મિલને એકાએક અવ ઉપાડી જવાથી તેની વિમલા, નાગદત્તા અને કપિલા ત્રણે સ્ત્રીઓ શોકમાં સમય વ્યતીત કરતી હતી. આજે તેમને એ શેક દૂર થયે.
હાથીને ઉપદ્રવ શાંત થતાંજ નગરમાં શાંતિ ફેલાણું, તરતજ
