________________
ભગવાન ઋષભદેવ : 41
-
રાજ્યની શેાધ આદરી છે. ભરી પૃથ્વીમાં બધુ છાંડવુ છે. ફક્ત જીવન જીવવા પૂરતી વસ્તુએ – અને તે પણ કોઈની આપેલી – લેવાનું વ્રત લીધું છે. સાથે નિષ્પાપ જીવન જીવવા માટે નિષ્પાપ નિર્દોષ આહાર લેવાને નિણૅય કર્યો છે. દયાળુ પ્રભુ સર્વને અભય આપનારા છે, એટલે આહાર પણ નિર્દોષ, એષણીય કલ્પનીય ને પ્રાસુક સ્વીકારે છે.’ શ્રેયાંસકુમારે મુનિધમ સમજાવ્યું. નગરજને એ સાંભળી કહેવા લાગ્યા : ‘હે કુમાર ! આ શિલ્પાકિ વિદ્યાએ પ્રભુએ કહેલ છે ને બતાવેલ છે, એટલે સહુ કોઈ જાણે છે. પણ તમે કહેા છે તે મુનિધમ હજુ સુધી કોઈ જાણતુ નહાતુ, ને તમે કાંથી જાણેા? ભગવાન તે પાતે મૌન સેવે છે.’
શ્રેયાંસકુમારે નગરજનાની શકાને જવાબ આપતાં જણાવ્યું: ‘ હે નગરજના ! તમારી વાત સાચી છે. આજ પહેલાં મને પણ એ વાતનું જ્ઞાન નહેાતું. પણ સૂર્યંના ઉદયથી જેમ સુરજમુખી વિકસે છે, એમ પ્રભુના દર્શનથી મારા અંતરનાં અંધારાં ઉલેચાઈ ગયાં. મને જાતિસ્મરણજ્ઞાન થયું. અને એથી મને આ બાબતની જાણ થઈ છે.’ પ્રભુ સાથે તમારા પૂજન્મના સબધ કેવા હતા ? ’
'
સ્વર્ગ અને મૃત્યુલાકમાં પ્રભુ સાથે હું આઠે ભવ સુધી ફર્યાં છું. મિત્ર તરીકે, પત્ની તરીકે, સારથિ તરીકે મે એમની સેવા બજાવી છે. આ ભવથી અતિક્રાન્ત ત્રીજા ભવમાં ભગવંત વજ્રનાભ નામે ચક્રવતી હતા. હું તેમના
6
