________________
20 : જેનંદશભ-શ્રેણી ૨-૧ ' અને બીજાને પાવન ન કરે એ પ્રેમ નહીં. દ્વેષ ને હિંસાને
આ સાગર પ્રેમની ઉષ્મા આગળ સુકાઈ જાય છે. સાચે 'પ્રેમ સહુને પોતાના સમાન માનવામાં છે. શ્રદ્ધા તમારી
હેડીનું સુકાન છે. અંધારી રાતમાં ય એ દીપક બનીને ' ખડી રહેશે.”
વાણી વિશે કંઈક જાણવા ઈચ્છીએ છીએ.”
વાણી તમારા હૃદયને અનુસરતી બનાવો. સિંહનું - ચામડું પહેરાવી શિયાળને સિંહ નહીં બનાવી શકે. તમારા - મનમાં મેલ હશે તે તમારી વાણી પવિત્ર બની શકશે નહીં. તમારી જીભથી તમે પ્રેમની ઉષ્મા પ્રગટાવી શકો છે, તેમ આગ પણ સળગાવી શકો છો; છતાં એવું કદી ન કરશે. સાગરમાં તે મેતી પણ છે, ને હાડકાં પણ છે. સારે માણસ મેતી શોધી લાવે છે, સહુને આપે છે.”
રાજાના ધર્મ વિશે કંઈક કહે.”
રાજા એ કોઈ મત્ત હાથી નથી; એ તે પ્રજારૂપી હાથીને અંકુશ છે. ઉમાગે જતા હાથીને અંકુશનો ભય છે. અંકુશ એકલે તો આખરે જડ ને શક્તિહીન છે. આખરે તો એને અન્યની મદદની જરૂર રહે છે! પ્રજા તે હાથી જેવી છે, સીધી ચાલે તે એને કેઈની અપેક્ષા નથી.”
સુખ ને દુઃખ વિશે કંઈક કહો.”
સુખ અને દુઃખ જુદાં નથી; એને તમે જુદાં પાડ્યાં છે. કેરીના રસમાં રહેલી ખટાશને મીઠાશની જેમ એ અભિન્ન
