________________
૩૯૪ જૈન ગૂર્જર સાહિત્ય-રત્નો અને તેમની કાવ્ય-પ્રસાદી ભાગ તત્ત્વ ત્રયીની શ્રદ્ધા ધરીને, અહિંસાદિ પાલન કરીએ પંથ પ્રભુએ તારે લેતાં, ભવનમાં નવિ ફરીએ રે-આદિલ પૂજ્યા મેં કુદેવ કુગુરૂ, પરિગ્રહીને આરંભી; નવ તને ઉંધા માન્યા, બને બહુ દંભી -આદિ ઘેર હિંસા પ્રભુજી કરી મેં, અલિક વચન અતિ બે ; ચેરી કરી કરાવી મેં તે, નરક દરવાજો ખેલે આદિ છે બ્રહ્મચર્યમાં હું નવિ રમે, પરિગ્રહ મમતા વલગી; ભવસાગરમાં તેથી ભમીયે, દુઃખની હેલી સળગી -આદિ. પ કયા પુન્યથી તમે મલ્યા તે, હું નવિ પ્રભુજી જાણું બેલે જિનેન્દ્ર તુજ દર્શનથી, તરવાનું હવે ટાણું રે-આદિ૬
શ્રી શાંતિનાથજિન સ્તવન
(રાગ-ગરીબને બેલી દીન દયાળ.) - અચિરાનો નંદન દીન દયાલ, નમીયે શાતિ તીર્થેશને
જેહની કાન્તિ ઝાકઝમાળ, નમીયે શાન્તિ તીર્થેશને. વશ્વસેનના કુલે રાજે, નંદન આ દીપક સમ આજે;
કરૂણા સિધુ ત્રિભુવનપાલ-નમીએ. ૧ સેલમા જિતેંદ્ર પંચમ ચકી, મિથ્યામતિ ત્યાંથી ગઈ વકી
અજ્ઞાન તિમિરના એ કાલ–નમીયે ૨ મૃગલંછન સેહે ચરણે, પ્રભુજી? આ તારે શરણે;
ન બનજે માહરા રખવાલ–નમીયે. ૩ મેરૂ સ્નાત્ર હારૂં કરતાં, નિર્મલતા સુરેંદ્રો સૌ વરતા; . .
હારી ભક્તિ કરૂં ઉજમાલ-નમીયે. ૪
