________________
પન્યાસજી શ્રી મહિમાવિજયજી
હિસા
ના જૂઠ ને ચારી છેડી, જન્મ મરણની ખેડી તેાડી, સ્વરાજ કરલા હાથ. મુસા૦ ૧૧ બ્રહ્મચર્ય ની કીંમત જાણે, એહીજ ચતુરસુજાણુ. મુસા૦ ૧૨
પરનારીને માતા માને,
૩૪૩
નિંદા ‘વિકથા ને અદેખાઈ, કુડા આળ ન દેશે। ભાઈ, સારૂ' નાહ પરિણામ. મુસા૦ ૧૩ વૈદ્યની આજ્ઞા શીરે ચઢાવે, પ્રભુ આજ્ઞામાં યુક્તિ લડાવે, નહી ધને પ્રેમ. મુસા૦ ૧૪ તપજપની વાતાથી ભાગે, માંદા પડતા સઘળું ત્યાગે, ડહાપણ નહી કહેવાય. મુસા૦ ૧૫ એકલા આવ્યા. એકલા જાશે, વૈભવ સઘળા રહી જાશે, ભજલે વીર ભગવાન. મુસા૦ ૧૬ તે તુજને કેમ લાગે રૂડા,
વિષ થકી છે વિષયે ભૂડા,
દુર્ગતિના દેનાર. મુસા૦ ૧૭ સદ્ગતિ કેરા સુખડા પાવા,
જીવનમાં સુશીલતા લાવા,
સુંદર એ સ ંદેશ. મુસા॰ ૧૮
આત્મ કમલને ઝટ વિકસાવી, લબ્ધિના ભ’ડાર વસાવી, તર જાએ સંસાર. મુસા૦ ૧૯ રાગ દ્વેષને શત્રુ જાણે, જ્ઞાની તેને પ્રવીણ પ્રમાણે, મહિમા વેણુ સ્વીકાર. મુસા૦ ૨૦
