________________
૩૨૦ જૈન ગૂર્જર સાહિત્ય-રત્ના અને તેમની કાવ્ય-પ્રસાદી ભાગ ૨ માનસસરની પ્રીતિ જેમ હુ'સી કરતી, નિરાગી દેવની પ્રીતિ તેમ મુજને ગમતી; અંતે વીતરાગીની જીત હું તે। કદી ના છેાડું. લાગી. ૩ પ્રભુના મહિમાને નવપાર પામે જ્ઞાની, સૌથી ઉંચી મે તે કિત એની જાણી;
લાગી. ૪
પ્રભુ ભકિતથી મારું' હિત-હું તેા કદી ના છેડું. જુઠા જગમાં શ્રી જિનવરનું શરણું સાચુ, હરનિશ ધ્યાન લગાવું મુખથી શિવપદ યાત્રુ; લાગી. પ
ગાવું યશાભદ્ર જિન ગીત-હું તે કદી ના ડું.
(૫)
શ્રી મહાવીર જિનસ્તવન
(મેં મનકી બાત બતાğ–એ રાગ)
મેં ત્રિશલા ન’જૈન ધ્યાઉં, મનહર મુરતિ જિન મંદિરમેં', પ્રભુકી પૂજા રચાઉં. મે' ત્રિશ. ૧
કુસુમ મનેાહર શ્રી જિનવરમેં, રસિક ભંવર ખન જાઉં; ગુજત ગુંજત ભક્તિ બાગમે, શિવસુખ મધુકા પાઉં. મેં' ત્રિશ. ર પુનમચંદા તું ખન જાયે, ચકેર મે ખન જાઉં; ગીત મનેાહર પ્રેમસેં ગાકર, પ્રભુજી તુઝે રીઝાઉં. મેં ત્રિશ. ૩ તું ગાવિંદ ગરૂડ અનુ ંમેં, હસત હસત ઉડ જાઉં; ભવ અટવીકા પાર લગાકર, મુક્તિ મરિ જાઉં, મે ત્રિશ. ૪ સૂરિ નેમિ—વિજ્ઞાન ચરણમે. કસ્તુરગણિકા પાઉં; સાયર તીર ખંભાત નયરમે, યશે ભદ્ર ગુણ ગાઉં, મે` ત્રિશ. ૫
