________________
શ્રીમદ્દ સામાનંદસૂરીશ્વરજી
૨૫૭
સંયમપદ વીતરાગતા રે, નહિ સ્વપ્ન પણ સિદ્ધ ! કર્મ પ્રભાવ તે ધારતે રે, ગુણ માધ્યસ્થ લીન ભ૦ ૩ જિનવર સરિખા સારથી રે, પામ્યો વાર અનન્ત; કર્મવિવર નવિ પામિયે રે, જીવ લહ્ય ગુણવંત રે ! ભવાઈ માનથી નિજ ગુણ નાશતે રે, છેડે ભાવ મધ્યસ્થ; પર પરિભવ કર બોલતો રે, વચન અવાચ્ય અસ્વસ્થ રે; ! ભવ પા_ ક વીર જિનેશ્વરે રે, ભવ મરીચિ નવ વેષ; ઋષભ પ્રભુ નવી વારિ રે, જાણ કર્મને દેશ રે ! ભવાદા વચન વદે ગુણ ધારીને રે, સન્તત ભાવ પ્રસન્ન; દેખી જિન ગુણ શૂન્યતા રે, થાય મધ્યસ્થ પ્રપન્ન રે ભાળ કેવલિપણું નિજ ભાખતે રે; વીરને કહે છઠસ્થ ગૌતમ પ્રશ્ન ન છેડવે રે, તે જમાલી અવસ્થ રે ભવ ૮ લબ્ધિ ધરા દેવ-દેવીઓ રે, વળી જિનવર શુભ દીખ; મધ્યસ્થભાવ વિમલ ધરી રે, ન દે તેહને શીખ ભ ાલ ગોશાલે મુનિ યુગમને રે, બાળી જિન પર તેજ; નાખે તેથી વીરજી રે, ખટમાસિ લેહી હેજ ભવાની વીર જિનેશ્વર સાહિબ રે, સહિ સુર નર ઉપસર્ગ, કર્મ બન્ધન થતું દેખીને રે, અનુપાયે રહે મધ્યસ્થ ભ૧૧ જગનાશન રક્ષણ ક્ષમ રે, બલ ધરતે મહાવીર; ધારે મધ્યસ્થ ભાવને રે, કેણ અવર જીવ ધીર ભ૧ર સનકુમાર નરેશ્વરુ રે, ધરતા ભાવ મધ્યસ્થ; વિવિધ વેદના વેદતે રે, નહિ ઔષધ ઉત્કંઠે રે ભવા૧૩
જીવ જુદા કર્મ જૂજુઆ રે, સમજી જીવ વૃતાન્ત; દેખી ભવિ મન ધારજો રે, ભાવ મધ્યસ્થ એકાન્ત ભ૧૪ સુખ-દુઃખકારી સમાગમે રે, નવિ મનમાં રતિ રેષ; ધરીએ વરીએ સામ્યતા રે, જેહથી આનન્દ પય રે ભ૧૫
૧૭
