________________
૨૩૦ જૈન ગૂર્જર સાહિત્ય-રત્ના અને તેમની કાવ્ય-પ્રસાદી ભાગ ૨
(૪) પાર્શ્વનાથજિન સ્તવન
પ્રભુ ધ્યાન કરી
(રાગ–રે ઉર નએ આતમ જ્ઞાની)
પ્રભુપાસ ધ્યાવેા ગુણખાણી, જેથી વરીએ શિવપટ્ટરાણી રે પ્રભુ૦ ૧ ઘેાર અપાર ભવાદિધરુલીચા, પર પરણિતને પામી; યાર ચાર મુજ કેડે ચડીયા, જાણ્યા ન તુહિ શિવગામી રે. પ્રભુ૦ ૨ અજ અવિનાશી અકલ સ્વરૂપી, નિજગુણુ માતમરામી; અઘહર અધમેાચન તુજ મુદ્રા, પામી થયા ગુણકામી રે. પ્ર૦ ૩ નિરંજન મૂરતિ તુજ દેખી, અનુભવ લહરી જાગી; અખ મુજ ભવની ભાવટ ભાંગી, ક` તુજ ગુણના રાગીરે પ્ર૦ ૪ દાયક ગુણ મણિને પ્રભુ ક્ષાયિક, સમક્તિ સેવક આપી; ક્રમ પંજર મુજ દૂર કરા હવે, જન્મ જરા દુઃખ કાપી ફે. પ્ર૦ ૪ માહન કહે પ્રભુ પાય નમી હવે, મેહની કમ જે ભારી; કાપી આપી નિજ પદ સ્વામી, અક્ષયપદ દાતારી રે. પ્ર૦ ૫
(૫)
શ્રી મહાવીર જિન સ્તવન
સસારથી તારવા માટે અંતિમ પ્રાના
(રાગ–સંવત એક અઠ્ઠલ તરે રે.)
વીર પ્રભુ તુજ માગ થીરે. તાર ભવિજનતાર (તાર હું ગરીબને તાર) મારગ કેય છે વીરનેા રે, મેાક્ષ નગર દાતાર હૈ। જિનજી તેહિ સદા જનહિતકરુ રૂં, ધ્યાન ધર્ફે નિત સુખકરું રે;
મનવચકાય વિશુદ્ધ ૧
