________________
૨૩૪ જૈન ગૂર્જર સાહિત્ય-રને અને તેમની કાવ્ય-પ્રસાદી ભાગ ૨
શ્રી શાંતિનાથજિન સ્તવન
" (રાગ – દેશ સોરઠ.) (“યુગલકા કયા વિશ્વાસ” એ દેશી.) અચિરા સુત અંતરજામી, મેરી અર્જ સુણે વિસરામી.
એ
કરણી
મેરૂ કઠિનતાથી પણું ગાઢી, થિરતા નંદન પામી, ગુણ સુરતરૂ કુલે તાપે, દેવ રમણ ભયે સ્વામી. અચિ૦ ૧ અદભુત રૂપ સજી શચિ નાચે, રાચે ન ત્રિભુવન સ્વામી; પ્રદેશ હલે ન ઘન ઉપસર્ગો, ક્ષાઢક ભાવને પામી. અચિ૦ ૨ અચલ રહ્યો નિજ ગુણમેં નિશદિન, પરગુણ સઘલે વામી; તે થિરતા દેખી મેરે, મન લલચાને સ્વામી. અચિ૦ ૩ કિન વિધ પાઉં આતુર એસે, નિરખી રહું ક્યું કામી, રમણ દ્રગ વેઠે પણ જાણું, મેહ ખપે તુમ પામી. અચિ૦ ૪ વૃદ્ધિ ગંભીર આશા પૂર, દેતાં નહીં તુમ ખામી; તે વિણ કરણ ન આવે કામે, તિણે મારું શિર નામી. અચિવ ૫
શ્રી નેમિનાથજિન સ્તવન
(રાગ-દુમરી-કેર ) સહસફણ મેરા સાહીબા તેરી સામરી સુરત પર વારી જાઉરે.
-એ ચાલ. આવે આવે નગીના નેમજી, મનમોહન. નિશદીન ધ્યાઉંરે
એ આંકણું દિનાનાથ દિનની અરજી, ગુણમચ્છર હરે ગુણ થાઉરે. આ૦ ૧
