________________
૧૧૨ જૈન ગૂર્જર સાહિત્ય-૨તા અને તેમની કાવ્ય-પ્રસાદીભાગર શ્રી મહાવીર જિન સ્તવન
( રાગ~~~પરજચાલ)
મનમાન્યા મહાવીર મેરે મનમાન્યા મહાવીર સિદ્ધારથ નૃપકુળ તિલેા હો, પ્રભુત્રિશલાનંદન વીર મેરે મન૦ ૧ ક્ષત્રીકુંડ પ્રભુ જનમીયા હો, સુરગિરિવર સમ ધીર; વરસ અહુતર આઉખા હો, લંછન પગ સઉડીર મેરે મન૦ ૨ સાત હાથ તનુ દ્વીપત! હા, કંચન વરણુ શરીર; કાશકુલ ઉજવાલ કે હા, પ્રભુ પુહતા ભજલતીર મેરે મન૦ ૩ શાશનનાયક સમરીએ હા, ભજે ભવભય ભીડ; હરખચંદ કે સાહીખાહી, તુમ દુર રહે દુખપીર મેરે મન૦ ૪
तेषां कर्मक्षयोरथैरतनुमुणगणै निर्मलात्मस्वभावे, गयिं गायं पुनीमः स्तवन परिणतैरष्टवर्णास्पदानि । धन्यां मन्ये रसज्ञां जगति भगवतः स्तोत्रवाणीरसज्ञामज्ञां मन्ये तदन्यां वितथजनकथां कार्यमौखर्य मग्नाम् ॥ १ ॥ -શાન્તસુધારસ પ્રોટ્આવના
અર્થાત્—કના નાશથી ઉત્પન્ન થયેલા મહાનૂ ગુણેાના સમૂહ વડે અને નિમલ આત્મ વભાવ વડે સ્તુતિ કરવામાં મગ્ન બનેલા વર્ણના આઠે સ્થાનાને તેઓનું ( તીર્થંકરાનું. ) વારંવાર ગાન કરીને અમે પવિત્ર બનાવીએ છીએ. પરમાત્માના સ્તોત્રની વાણીના સ્વાદને જાણુનારી તે જીભને સંસારમાં હું ધન્ય માનું છું. બાકી વ્યથ લેકનદા અને વાચાળપણાના કામાં ડૂબેલી જીભને હુ.. ખરા સ્વાદથી અજાણું જાણું છું.
