________________
૧૦૪જૈન ગૂર્જર સાહિત્ય રત્નો અને તેમની કાવ્ય-પ્રસાદીભાગ ૨
ધર્મ ધ્યાન ધ્વજ ચાર ફરકે, જહાજ તે ચાલ્યાં જાય લલના; રહ્યા રતન દ્વીપ સેવન દ્વીપે, કોઈ નિર્ધામક સાથે થાય. નર૦ ૬ સાયર તરિયા તીરે ઉતરીયા, ચઢિયા ઘાટ નિણંદ લલના; ચરમ ખપક શ્રેણિ શિર ભૂમિ, ઉજ્જવલ પાયાષ ચંદ. નર૦ ૭
ગ ધ લેશી ટાણે, ફરસી ચરમ ગુણઠાણ લલના; પંચાસી રણીયા રણ ઘેર્યા, વેર્યા છે જિમ તમ ભાણ. નર૦ ૮ જિમ એક નગરે છે એક રાજા, રાણું ઘણું છે તાસ લલના; બાવીસ નંદન એક અપમાની, રાણી છે મંત્રી કેરે પાસ. નર૦ ૯ રાણું સગર્ભા પુત્ર જનમીયે, પાયે યૌવન વેશ લલના; વંછિત વર વરવા નૃપ બેટી, રાધાવેધ માંડ એક દેશ. નર૦૧૦ મંદ મતિ બાવીશ કુમરશું, પહેલા રાજા ત્યાંહ લલના; મૂરખ બાવીસ બાણ ન લાગે, ભાગ્ય છે રાજાને ઉછાહ. નર૦ ૧૧ મંત્રી નજરથી તે લઘુ પુત્રે, સાધે રાધાવેધ લલના રાજકુમરી વરી તે રાજકુમ, બાવીસ ગયા તે કરતા ક્રોધ. નર૦ ૧૨ તિમ પ્રભુ ચરમ સમય દુગ પહેલે, દૂર કર્યા બહોતેર લલના; શિવરમણ પરણી જિન રાજે, ભાજે ચરમ સમે તેર. નર૦ ૧૩ ગુણ અનંત વસંત રૂતુએ, કાલે નવિ પલટાય લલના; શ્રીગુભવી પ્રભુ ગુણ સમરી, અમરી ભમરી લલકતીગાય. નર૦૧૪
તેઓના કાવ્યમાં કેવી વ્યવહાર દક્ષતા હતી તે નીચેના કાળથી જણાશે,
શ્રી હિતશિક્ષાછત્રીસી સાંભળ સજ્જન નરનારી, હિત શીખામણ સારીજી; રીસ કરે દેતાં શિખામણ, ભાગ્ય દશા પરવારી, સુણજે સજ્જનેરે
