________________
૭. જટાજૂટને લોચિત કેશ, ભગવાં ધરી કર્યો સાધુનો વેશ;
હાથમાં માળા ને મનમાં દ્વેષ, ભરવા પેટ ધર્યા બહુ વેશ. ભજ ગોવિંદ
૮. બાળે અગ્નિ ને સૂરજનો તાપ, ટૂંટિયું વાળી સૂતો સંતાપ;
ભિક્ષા પાત્રને તરુ તળે વાસ, તો છૂટે નહીં મોહનો પાશ. ભજ ગોવિંદ
૯. જ્યાં સુધી ધન ઉપાર્જન શક્ત, ત્યાં સુધી તારું કુટુંબ ભક્ત;
ઘડપણ આવે થાય અશક્ત, ટાળવા સહુ કોઈ થાશે સજજ. ભજ ગોવિંદ
૧૦. સુખમાં કીધો પરાત્રી યોગ, નોતરું દીધું દેહના રોગ;
મરણનું શરણ છે તારે તન, પાપનું છૂટે ના વર્તન. ભજ ગોવિંદ
૧૧. જ્યાં સુધી દેહમાં આતમવાસ, કુશળતાનો ભાર્યાને ભાસ;
દેહથી આતમાં જ્યાં છૂટી જાય, મૃતકાયા જોઈ ગભરાય. ભજ ગોવિંદ
૧૨. યૌવન વીતે ને કામવિકાર, વિણ પાણી જેવાં કાસાર;
દ્રવ્યનાશ પછી શું પરિવાર? જ્ઞાન થયા પછી ક્યાં સંસાર? ભજ ગોવિંદ
૧૩. નારી તનમન કર્યો વિચાર, માંસ મજ્જાનો તે છે વિકાર;
મિથ્યા મોહનો આવિષ્કાર, કેમે છૂટે નહીં કામવિકાર. ભજ ગોવિંદ
૧૪. મુખથી ગાયું ગીતાગાન, થોડું કર્યું ગંગાજળપાન;
જેને મન શ્રીપતિનું ધ્યાન, યમ પણ ડરતો લેતાં નામ ભજ ગોવિંદ
૯૦ * ભીતરનો રાજીપો
