________________
જૈન ધર્મનું સર્વશ્રેષ્ઠ પ્રદાન છે કર્મનું તત્ત્વજ્ઞાન. પોતાના જ કરેલાં. આચરેલાં કર્મોના ફળરૂપે જે મળે તેની પસંદગી માણસ કરી શક્યો નથી. એણે તો માત્ર સ્વીકાર જ કરવાનો હોય! કર્તવ્ય.અકર્તવ્યની ભેદરેખા જીવનની દિશા અને દશા બદલવામાં અનિવાર્ય ભાગ ભજવે છે!
જૈન પરંપરામાં જીવતા શ્રદ્ધા અને ભક્તિ સંપન્ન સદ્દગૃહસ્થને શ્રાવકની ઓળખાણ મળે છે. જે સાંભળે, શ્રદ્ધાથી સ્વીકારે, આચરણમાં ઉતારે, સદ્દવિચાર ને સદ્વ્યવહારમાં વિસ્તરવા દે એ જ શ્રાવકપણાની નિશાની છે. સદ્દગૃહસ્થની દિનચર્યાની દીવાદાંડી સમાન આ ગીત હાથવગી માર્ગદર્શિકાનું કામ કરશે!
શ્રાવક દિનચર્યા (ઢાળ વૈષ્ણવજન તો તેને રે કહીએ)
૧. જાગ્રત શ્રાવક તેને રે કહીએ જે ધર્મ ફરજ સહુ પાળે રે;
વીરવાણીથી નિર્મળ થઈને, અન્યને ધર્મમાં વાળે રે... જાગ્રત
૨. નમસ્કાર મહામંત્ર જપીને, દિન શરૂઆત જે કરતો રે;
રાજય પ્રતિક્રમણ કરીને જે, પાપકર્મ આલોચતો જે. જાગ્રત
3. પંખીને ચણ ને પશુને ચારો, કીડિયારાં જે પૂરતો રે,
જીવદયાને પ્રથમ ગણીને, કરુણાપૂર્વક જીવતો રે.. જાગ્રત
૪. માતાપિતાને વંદન કરીને, જિનમંદિર જે જાતો રે;
દર્શન પૂજન અર્ચન કરીને, ભાવવિભોર જે થાતો રે.. જાગ્રત
૫. ઉપાશ્રયે જઈ મુનિભગવંતને ભાવથી વંદન કરતો રે; શ્રુતવાણી સુણી નિયમ ધરીને, નિજગૃહ પાછો ફરતો રે જાગ્રત
૧૨૪ * ભીતરનો રાજીપો
