________________
અતિશય-ગુણ-ઉદયે થકી, વાણીનો વિસ્તાર-મેરે ! બારે પરષદા સાંભળે, જો યણ લગે તે સાર-મેરે–સુollી સાર્થવાહ શિવ-પંથનો, આતમ-સંપદ-ઇશ-મેરે | ધ્યાન-ભુવનમાં ધ્યાવતાં, લહીએ અતિશય-જગીશ-મેરે-સુollણા છઠ્ઠો ચક્રી દુઃખ હરે, સત્તરમો જિન-દેવ-મે રે ! મોટે પુણ્ય પામીયો, તુમ પદ-પંકજ-સેવ-મેરે-સુoll૮ પરમ-પુરૂષની ચાકરી, કરવી મનને કોડ-મેરે | ઉત્તમ-વિજય-વિબુધ-તણો, રતન નમે કર-જોડ-મે રે–સુoller
T કર્તા શ્રી માણેકમુનિ મ. (ઢાલ-કો વાવી જાર-બાજરી રે અમલિ ડોલીવા ભાંગ
રે અમલી અમલાં પઈ રંગ છોતરા રે-એ દેશી) કંથ-જિનેસર કામનો રે, પૂરો પરમ દયાલ રે-જિનજી રાત-દિવસ રહું ધ્યાન માંહી રે છોડી આલ-જંજાલ રે-જિનજી સુણો વિનતી રે–જિનજીell ના ‘વારુ વડાની ચાકરી રે, અવસર આવઈ કામ રે-જિનજીવ આપદથી જે ઉધરે રે, આપે સંપદ ઠામ રે જિનજી ll રા. ઉધરતાં પ્રભુ દાસને રે, છ્યું તુચ્છ લાગે વિત્ત રે ?-જિનજીવ વાધે કીર્તિ વિશ્વમેં સહી રે, હરખે સેવક ચિત્ત રે-જિનપુoll૩ી. મહેર મોટાની ચાહીએ રે, કરીએ ઉત્તમ-સંગ રે-જિનજીવ ચોલ મજીઠના જેહવો રે, જેહનો અવિહડ રંગ રે–જિનજીell૪
(૪૧)
